Kiedy Można Prowadzić Samochód Po Operacji Biodra?

Endoproteza stawu biodrowego rehabilitacja Endoproteza stawu biodrowego jest implantem (wszczepem), który ma zastąpić zniszczone powierzchnie stawowe oraz ma pozwolić pacjentowi na bezbolesny ruch. Endoprotezy stawu biodrowego możemy podzielić na dwa typy:– endoprotezy cementowe (przeznaczone dla pacjentów powyżej 65 r.ż., dla chorych na reumatoidalne zapalenie stawów oraz dla osób ze znacznie zmniejszoną masą kostną np.

• Prawidłowo zbudowany staw biodrowy składa się z:– panewki stawu biodrowego,
• – głowy stawu biodrowego.

Panewka oraz głowa stawu biodrowego pokryte są chrząstką stawową. Staw biodrowy otoczony jest torebką stawową. Zewnętrzna warstwa torebki stawowej jest włóknista i stanowi ochronę dla stawu. Wewnętrzna warstwa torebki stawowej wytwarza maź stawową, która jest lepka i minimalizuje wzajemne tarcie powierzchni stawowych.

1. Wskazania do założenia endoprotezy stawu biodrowego.
2. Wskazaniem do założenia endoprotezy stawu biodrowego są:– zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego,– choroby układowe tkanki łącznej takie jak: reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, toczeń rumieniowaty układowy,
3. – osoby z osteoporozą.
5. Najczęstszym jednak wskazaniem do założenia endoprotezy stawu biodrowego są zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe tego stawu.
6. Objawy występujące przy zwyrodnieniu stawu biodrowego.

– objawy bólowe zlokalizowane w pachwinie, pośladku oraz w okolicy stawu biodrowego, promieniujące do kolana. Nasilenie bólu pojawia się podczas długotrwałego wysiłku fizycznego (np. forsowny marsz lub dźwiganie); czasami pojawia się samoistnie, budząc pacjenta z głębokiego snu; niekiedy niewielki wysiłek fizyczny powoduje jego wystąpienie; nasila się przy staniu i chodzeniu, pojawia się podczas zmiany pozycji z siedzącej na stojącą, – ograniczenie ruchomości, – trzeszczenie, które można usłyszeć i wyczuć podczas ruchów, jest ono wynikiem ocierania się o siebie zniekształconych chorobą powierzchni stawowych,– zmęczenie i dyskomfort oraz osłabienie siły mięśni kończyn dolnych,

• – sztywność w stawach, szczególnie po okresie dłuższego bezruchu.
• Na czym polega rehabilitacja stawu biodrowego po operacji (po endoplastyce)?

Prawidłowo skonstruowana, dobrana i założona endoproteza nie jest w stanie zastąpić naturalnego stawu biodrowego. Dlatego bardzo ważne jest postępowanie rehabilitacyjne pacjenta, zarówno po zabiegu operacyjnym jak i przed zabiegiem. Celem rehabilitacji jest ochrona endoprotezy przed zwichnięciem, obluzowaniem oraz zapewnienie długotrwałej żywotności mechanicznej.

1. Czas oraz sposób usprawniania po wszczepieniu endoprotezy może się różnić, będzie zależeć od typu wszczepionej protezy stawu biodrowego, wieku pacjenta.
2. Usprawniając pacjenta dążymy do tego, aby uzyskać pełny zakres ruchów operowanego stawu.
3. Ważne jest prawidłowe ułożenie: operowana kończyna ułożona w zgięciu biodra i kolana około 20 stopni.

Przy pomocy rehabilitanta pacjent wykonuje ćwiczenia usprawniające. Dalsza rehabilitacja obejmuje siadanie na brzegu łóżka, pionizację w balkoniku, naukę siadania i wstawania, następnie chodzenia z pomocą balkonika. Później rozpoczęcie chodzenia za pomocą dwóch kul łokciowych- po endoprotezie cementowej do 1,5 m-ca, bezcementowej do 3 m-cy.

1. Czego powinni unikać pacjenci z endoprotezą stawu biodrowego?
2. Niewskazane jest: – siedzenie na brzegu krzesła, – przechylanie się na boki, – siadanie z nogą założoną na nogę,– siadanie na miękkim czy zbyt głębokim fotelu,– noszenie ciężarów (w sytuacjach koniecznych ograniczamy ciężar do minimum trzymając go przed sobą lub po stronie operowanej kończyny – wskazany jest wózek na kółka),– korzystanie z wanny od razu po powrocie do domu. Należy poczekać do momentu powrotu sprawności i siły mięśni,– uprawianie sportów takich jak: tenis, narciarstwo biegowe lub zjazdowe,
3. – wychodzenie z domu podczas gołoledzi oraz silnego i porywistego wiatru.
5. Zalecenia dla pacjentów z endoprotezą stawu biodrowego.

– wysokie, twarde siedzenie z podparciem pod nogi,– łóżko równe, twarde i tak wysokie, aby można było usiąść na jego brzegu dotykając stopami podłogi. Wstajemy podpierając się dłońmi. Zmieniając pozycję w łóżku układamy nogę zdrową pod operowaną, którą przesuwamy po podłożu do pozycji siedzącej,– spanie na wznak w pierwszych trzech miesiącach po zabiegu.

Po tym okresie możemy spać na boku nieoperowanym, wkładając poduszkę między kolana, co zapobiega nieświadomemu krzyżowaniu nóg podczas obracania się,– przyjmowanie do spania dowolnej pozycji po roku od operacji,– zamontowanie w łazience po bokach uchwytów oraz zaopatrzenie się w nakładkę podwyższającą sedes,– korzystanie z prysznica,– podczas podnoszenia przedmiotu z podłogi stanie na nodze nieoperowanej, a następnie wykonanie skłonu z jednoczesnym odchyleniem kończyny operowanej ku tyłowi,– zakładanie skarpetek w ten sposób, iż pacjent stoi na zdrowej kończynie, operowaną opiera kolanem o krzesło, a od tyłu zakłada skarpetkę, czy but,– noszenie wygodnych butów ze stabilnym niewysokim obcasem i z ewentualnym wyrównaniem długości.

Podczas zakładania pomocna jest z długim trzonem łyżka do butów,– podczas porządkowania domowego używania wszelkich udogodnień np. szufelki z przedłużonymi trzonami, szczypce do podnoszenia, siedzenie podczas prasowania, pamiętając o dostosowaniu wysokości stołka do danego zajęcia, mycie podłogi wykonujemy klęcząc i zachowując kąt prosty między tułowiem, a udami, unikamy chodzenia po mokrych i śliskich podłogach,– wykonywanie prac domowych w właściwej pozycji – siedzimy przy stole, kończyny dolne odwiedzione, oparte całymi stopami o podłoże wyprostowany kręgosłup, oparty o siedzisko, blat stołu na wysokości przedramion,– pływanie (podczas pływania żabką nie wykonujmy gwałtownych ruchów wyprostnych), golf oraz jazda na rowerze od 2-3 miesiąca po zabiegu (najpierw jazda na rowerze stojącym, siodełko z rowera ustawione tak by można było po zatrzymaniu się podeprzeć się swobodnie obiema stopami),– spacerowanie po równych i niezbyt twardych terenach, unikając leżących gałęzi, śliskiej powierzchni czy wyboistego podłoża,– po odstawieniu kul spacerowanie w łatwym górskim terenie nie niosąc plecaka, ale trzymając w rękach kijki turystyczne,

• – by osoby o mniejszej sprawności poruszały się za pomocą laski lub kuli.
• Chodzenie po schodach

– wchodzenie za pomocą dwóch kul- na stopniu wyżej najpierw stawiamy kończynę nieoperowaną, do niej dostawiamy prostując w kolanie kończynę operowaną, schodzenie – odwrotnie,– wchodzenie z jedną kulą- po stronie operowanej znajduje się kula, a pacjent trzyma się poręczy po stronie nieoperowanej.

Nogę nieoperowaną stawiamy na stopniu wyżej i prostując ją w kolanie dostawiamy kończynę operowaną wraz z kulą, schodzenie odwrotnie. Odmiennie postępujemy podczas chodzenia z jedną kulą, trzymamy ją po stronie przeciwnej do operowanej kończyny. Jazda samochodem z endoprotezą Osoby prowadzące samochód, mogą bezpiecznie jeździć po 3 miesiącach od operacji.

Trzeba tutaj opanować technikę wsiadania oraz wysiadania z samochodu.– wsiadanie – odsunąć fotel maksymalnie do tyłu, siadamy na fotelu zostawiając nogi na zewnątrz, łapiemy jedną ręką kierownicę, a drugą siedzenie i obracamy równocześnie nogi i tułów, teraz przesuwamy fotel na właściwe miejsce,– wysiadanie – dokonujemy odwrotnej czynności niż przy wsiadaniu.

1. – podczas dokonywania wsiadania i wysiadania z samochodu należy pamiętać o zachowaniu pomiędzy tułowiem i udami kata nie większego niż prosty.
3. O czym warto pamiętać?

1. Prawidłowym, bezpiecznym wykonywaniu ruchów operowaną kończyną podczas wykonywania ćwiczeń usprawniających i czynności dnia codziennego, gdyż to:– zapobiega zwichnięciom endoprotezy,– wydłuża używalność endoprotezy.2. Regularnym korzystaniu z wizyt kontrolnych.3.

Bezwzględnym leczeniu jakiekolwiek ogniska zapalnego.4. Zwracaniu uwagi na niepokojące objawy takie jak:– nieznaczne okresowe utykanie i szybsze uczucie zmęczenia w kończynie operowanej, poprzednio nierejestrowane,– uczucie narastającego skracania się kończyny,– pobolewania w pachwinie, udzie lub kolanie przy obciążaniu lub ruchach rotacyjnych, początkowo pojawiają się po większym wysiłku, – wrażenie zmniejszania się siły mięśniowej, objawiające się mniejszą pewnością podczas obciążania operowanej strony ciała.

Rehabilitacja po operacji biodra jest bardzo ważna i decyduje o funkcjonalności i stabilności tego stawu. Fachowa rehabilitacja daje pewność komfortu życia z nowy stawem ai po pewnym czasie pacjent niemal zapomina, że ma sztuczne biodro. : Endoproteza stawu biodrowego rehabilitacja

Jak długo trzeba chodzić o kulach po operacji biodra?

Rehabilitacja po endoprotezie biodra – Podczas 2–3 doby po operacji mają miejsce próby pionizacji pacjenta. Wykonuje się takie ćwiczenia jak np. unoszenie kolana (nie wyżej niż do poziomu pasa), prostowanie nogi ku tyłowi i odwodzenie biodra do boku przy zachowaniu wyprostowanej kończyny.

• W 3–4 dobę od zabiegu chorego uczy się chodzenia – początkowo stosuje się balkonik rehabilitacyjne, a później kule.
• To bardzo ważne ze względu na stosunkowo długi okres ich użytkowania (w przypadku protezy cementowej pacjent porusza się o kulach przez 1,5–3 miesięcy, a endoprotezy bezcementowej 3–6 miesięcy).

Ćwiczenia chodu początkowo prowadzone są z oparciem w postaci dwóch kul, a następnie jednej. Jednocześnie stopniowo zwiększa się dystans do przejścia. Prowadzona jest nauka chodzenia po schodach – należy pamiętać, że wchodzenie rozpoczyna się od kończyny zdrowej, a schodzenie – od kończyny operowanej.

Dalsza rehabilitacja po wszczepieniu endoprotezy biodra ma na celu poprawę umiejętności utrzymania równowagi, wzmocnienie mięśni i zwiększenie zakresu ruchów kończyny. Zestaw ćwiczeń po endoprotezie stawu biodrowego obejmuje m.in.: ćwiczenia izometryczne, ćwiczenia siłowe, elektrostymulację mięśni, stretching (rozciąganie).

Bardzo ważne są zajęcia z terapeutą manualnym, ćwiczenia propriocepcji (orientacji ułożenia części własnego ciała) np. półprzysiady, stawanie na palcach, ćwiczenia równoważne oraz praca nad przywróceniem zakresu ruchu w stawie. Końcowy etap rehabilitacji po endoprotezie biodra polega na ćwiczeniach z zaawansowanymi pomocami typu bosu (przyrząd gimnastyczny w kształcie połowy piłki), deskami równoważnymi, urządzeniami siłowymi do ćwiczenia mięśni pośladkowych, mięśni zginaczy i prostowników kolana, a także na treningu funkcjonalnym.

Jak wsiadać do auta po endoprotezie biodra?

Zakres edukacji po endoprotezie biodra Materiały informacyjne – Zalecenia dla pacjentów po endoprotezie biodra; Przychodzi taki czas, gdy wymiana stawu staje się koniecznością, aby móc nadal funkcjonować. Jeśli nie ma przeciwwskazań to warto się na nią zdecydować. Pacjenci po okresie rekonwalescencji stwierdzają znaczny spadek poziomu bólu.

Jednak wiąże się to z pewnymi zmianami w codziennym życiu. Trzeba o nich pamiętać, aby nie doprowadzić do zwichnięcia implantu. Sukces operacji i wytrzymałość stawu biodrowego zależne są w zdecydowanej mierze od leczenia pooperacyjnego oraz od zachowania się po zabiegu. W szpitalu pacjent z pomocą fizjoterapeuty na nowo uczy się używać staw biodrowy, tak aby po wypisaniu ze szpitala móc samodzielnie załatwić codzienne sprawunki, np.

mycie się i ubieranie. Dzięki operacji stawu biodrowego można znów cieszyć się życiem bez bólu i większą dawką ruchu. Nie należy jednak zapomnieć o regularnych wizytach u swojego lekarza w kolejnych latach. Pozwoli to na wczesne rozpoznanie możliwych komplikacji.1.

Spanie i wstawanie z łóżka: przez pierwsze 3 miesiące powinno się spać tylko na plecach z poduszką między nogami, aby zapobiec krzyżowaniu nóg i nadmiernego przywiedzenia. Warto też zabezpieczyć stopę, aby nie opadała w celu uniknięcia rotacji. Jeśli zaistnieje potrzeba położenia się na boku to przede wszystkim musimy położyć się na boku zdrowym.

Noga chora powinna zostać ułożona na poduszkach, które wyrównają poziom między kończyną, a miednicą. Ponadto trzeba zadbać o lekkie zgięcie w stawie biodrowym (aby stopa nie opadała), inaczej doprowadzimy do niebezpiecznej rotacji. Wstając z łóżka siadamy na nim, podpierając się dłońmi.

1. Następnie zdrową stopę podkładamy pod stopę nogi operowanej, pomagając sobie w ten sposób w początkowych dniach w domu, a następnie równomiernie obracamy uda wraz z miednicą ku brzegowi łóżka.
2. Opuszczamy kończyny i gdy stopy dotkną podłogi, staramy się wstać, nie zapominając o podpieraniu się na obu dłoniach.

Musimy pamiętać, aby robić to od strony operowanej nogi. Dzięki temu unikniemy ruchów, które mogły by spowodować zwichnięcie stawu biodrowego. Również kluczowa może okazać się wysokość łóżka oraz miękkość materaca o czym możecie przeczytać poniżej.2. Siadanie i poruszanie się : przede wszystkim trzeba wysuwać operowaną kończynę do przodu, potem przysuwamy się tyłem na tyle blisko siedzenia, aby wyczuć siedzisko.

Jedną ręką musimy trzymać się balkonika lub wspierać się na kuli. Drugą wykorzystujemy, aby przytrzymać się poręczy krzesła. Siadamy pilnując, aby noga cały czas była wysunięta do przodu. Idealna pozycja osiągnięta zostanie, gdy uda wraz z tułowiem będą tworzyć kąt prosty. Należy unikać siedzenia na niskich krzesłach lub w zbyt głębokich fotelach, ponieważ w takich przypadkach dochodzi do zbytniego zginania stawu.

Endoproteza stawu biodrowego | Rehabilitacja | Zasady postępowania podczas dnia I 🇵🇱 🇪🇺

Również nie wskazane jest siadanie na brzegu krzesła, pochylanie się na boki oraz siadanie z nogą założoną na nogę. Podczas stania ważne jest, aby obciążać równomiernie obie kończyny. Chcąc się obrócić, należy skręcić nogi razem z miednicą, pamiętając jednocześnie o zakazie wykonywania gwałtownych ruchów.3,

Obuwie: należy nosić obuwie wygodne, ze stabilnym, niewysokim obcasem. Przy zakładaniu butów pomocna jest łyżka z długim trzonkiem lub krzesło.4. Właściwy styl życia: np. przytycie, może doprowadzić do zbyt wczesnego poluzowania się endoprotezy 5. Korzystanie z WC: przez pierwsze miesiące po operacji wskazane jest korzystać z podwyższonej deski WC, a w razie kłopotów z podnoszeniem się zamocować równolegle do podłogi uchwyty w ścianie.6.

Mycie: niestety po wymianie stawu kąpiele w wannie są wykluczone, ponieważ pojawia się ryzyko uszkodzenia stawu. Zamiast nich są polecane prysznice. Jeśli posiadamy wannę możemy, albo kupić specjalną nakładkę, na której chory może usiąść bez ryzyka nadmiernego zgięcia w stawie biodrowym, albo w prosty sposób przerobić ją na prysznic.

• Wystarczy kupić zasłonkę.
• Ponadto warto rozważyć montaż poręczy, które ułatwią wstawanie, a na pewno nie obędzie się bez odpowiedniego sprzętu do mycia.
• Dzięki szczotce z długą rączką chory będzie w stanie samodzielnie się umyć.7.
• Schylanie: można wykonywać delikatne skłony, ale tylko pod warunkiem jednoczesnego ugięcia kolan.

W przypadku gdy chcemy podnieść coś z podłogi należy stanąć na nodze nieoperowanej następnie wykonać skłon z jednoczesnym odchyleniem kończyny operowanej ku tyłowi i podnieść dany przedmiot.8, Chodzenie po schodach: przy wchodzeniu po schodach z dwiema kulami na stopniu wyżej najpierw stawiamy kończynę nieoperowaną, dostawiając kończynę operowaną wraz z kulami.

1. Przy schodzeniu na stopniu stawiamy kończynę operowaną wraz z kulami i dostawiamy kończynę nieoperowaną.
2. Przy chodzeniu z jedną kulą trzymamy ją po stronie przeciwnej do operowanej.
3. Odmiennie postępujemy w czasie pokonywania schodów.
4. Ule należy trzymać po stronie operowanej kończyny.
5. Przy wchodzeniu ręką przytrzymujemy się poręczy, w drugiej trzymamy kule.

Nogę nieoperowaną stawiamy na stopniu wyżej i prostując ją w kolanie, dostawiamy kończynę operowaną wraz z kulą. Przy schodzeniu przytrzymując się poręczy najpierw stawiamy kulę i nogę operowaną, a następnie dostawiamy nieoperowaną.9, Domowe porządki: należy pamiętać aby nie przemęczać się w wykonywanych czynnościach.

1. Należy używać wszelkich pomocy technicznych 10,
2. Praca i wysiłek: w pierwszych 12 tygodniach po operacji należy unikać ekstremalnych obciążeń biodra: np.
3. Ciężkich prac fizycznych.
4. Należy bezwzględnie unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów.
5. W sytuacji przymusowej ograniczamy do niezbędnego minimum liczbę kilogramów oraz drogę ich przenoszenia, ciężar trzymamy przed sobą lub po stronie kończyny operowanej.

Wskazany jest wózek na kółkach. Również praca w często nieprzychylnych pozycjach oraz w wilgoci i na mokrym nie jest wskazana.11. Sport: przy uprawianiu sportu pacjenta powinna cechować rozwaga i umiarkowanie. Wskazane jest regularne pływanie, spacery na drogach o dobrej nawierzchni, rodzaje sportów o płynnych ruchach, np.

taniec, biegi dalekobieżne na nartach, golf, lekka gimnastyka, itp. Należy bezwzględnie unikać sportów o szybkich wybijających i ciężko obciążających ruchach na staw biodrowy (np. tenis, bieg alpinistyczny, jogging, skoki, jazda rowerem na trenerze domowym pod górkę itp.) 12, Prowadzenie samochodu: najważniejsze przy prowadzeniu samochodu jest wsiadanie i wysiadanie z niego.

Przy wsiadaniu należy maksymalnie odsunąć siedzenie do tyłu. Siadamy tyłem, zostawiając nogi na zewnątrz. Jedną ręką łapiemy za kierownicę lub deskę rozdzielczą, drugą za siedzenie i obracamy równocześnie nogi i tułów. Następnie ustawiamy fotel. Przy wysiadaniu robimy odwrotnie czynności do wsiadania.13,

• Uprawianie ogrodu: w pierwszych 6-8 miesiącach po zabiegu powinno się zrezygnować z uprawy ogrodu, do czasu nabrania większej pewności i samodzielności w poruszaniu się.14.
• Seks: jest to tak samo istotna część życia jak spanie czy mycie się.
• Ważne, aby znaleźć pozycje, które nie będą doprowadzały do zgięcia stawu biodrowego, przywiedzenia, krzyżowania nóg, czy rotacji.

Trzeba zwrócić uwagę, czy mieszkanie jest przyjazne dla chorego. To nie tylko kwestia wystarczająco wysokich mebli. Należy upewnić się czy poruszanie się o kulach lub balkoniku nie jest utrudnione. Być może trzeba będzie poprzesuwać meble, a na pewno nie można zapomnieć o zabezpieczeniu kabli oraz schowaniu dywaników, na których można łatwo się poślizgnąć i stracić równowagę.

Zakres edukacji po endoprotezie biodra

Kiedy można chodzić o jednej kuli po endoprotezie biodra?

Osoby po wstawieniu endoprotezy biodra lub kolana najczęściej korzystają z kul łokciowych w celu odciążenia okolicy operowanej. Dotyczy to osób w wieku produkcyjnym, w miarę sprawnych fizycznie przed operacją a także część grupy senioralnej. W miarę upływu czasu pojawia się potrzeba odstawienia kul, co w założeniu ma umożliwić większą sprawność w codziennych czynnościach.

Czy jednak jest to bezpieczne dla sztucznego stawu? Jak się ma proces gojenia i adaptacji do ram czasowych przewidzianych w protokołach rehabilitacyjnych? Czy wystarczy sobie powiedzieć, że “radę dam, dobrze jest”? Nota: Niniejszy artykuł ma za zadanie podniesienie świadomości społecznej w temacie zdrowia poprzez edukację społeczną / zdrowotną i nie jest poradą medyczną czy rekomendacją w myśl rozumienia przepisów prawa.

Stan zdrowia i możliwe działania terapeutyczne / profilaktyczne należy konsultować z pracownikiem ochrony zdrowia w danym zakresie jego kompetencji. SPIS TREŚCI:

1. Obciążenie zabiegiem operacyjnym
2. Pomoce ortopedyczne – kule łokciowe
3. Ramy czasowe w protokołach rehabilitacyjnych
4. Powikłania

OBCIĄŻENIE ZABIEGIEM OPERACYJNYM Ingerencja skalpelem w powłoki ciała pod znieczuleniem ogólnym upośledza funkcje naruszonych tkanek, o czym można się przekonać budząc się z narkozy. Ortopedzi używają też sprzętu większego kalibru jak dłuta i młoty, piły mechaniczne.

• Pozbywają się części ciała na której opieraliśmy połowę swojego ciężaru ciała przez całe życie.
• W miarę narastania dolegliwości nie była to już taka “połowa”.
• Z konieczności przedoperacyjnej i pewności śródoperacyjnej usunięta zostaje bliższa nasada kości udowej (endoproteza biodra) lub przylegające do siebie nasady stawu kolanowego (kość udowa i piszczelowa – endoproteza kolana).

Są też operacje częściowe, gdzie wymienia się np. tylko powierzchnię stawową głowy kości udowej i panewki w miednicy, podobnie w kolanie. Finalnie głęboką ranę i zaopatrzenie chirurgiczne tkanek miękkich na poziomie stawu zasklepia zaszyta skóra. Wręcza się nam kule i drukuje papiery.

• Jesteśmy gotowi do powrotu do domu.
• Po zaledwie trzech, czterech dniach.
• Mieszkamy na trzecim piętrze bez windy.
• Zamawiamy transport medyczny i przekraczamy próg.
• Na miejscu jest małżonek.
• Obiad jest ugotowany, na sedesie spoczywa podwyższona deska.
• Staw będzie boleć, dlatego w zaopatrzeniu przewidziano leki opioidowe,

Co nam właściwie teraz dolega? Proste, mniej lub bardziej bolesne wrażenia ciągnięcia, kłucia czy oporu. Jeżeli endoprotezę nabyliśmy na skutek urazu, to ominął nas okres wielomiesięcznych trudności, warunkujących funkcjonowanie w bólu i nieprzespanych nocy na środkach przeciwbólowych w oczekiwaniu na zabieg.

• Ból pooperacyjny dotyczy już jednak każdego.
• Gdy pojawi się w naszym pooperacyjnym życiu fizjoterapeuta, to uderzy on w ten punkt pamięci, który powinien przechowywać informacje o zaleceniach ruchowych i zachowawczych wałkowanych na tapecie w szpitalu.
• Nie tak dużo osób w ogóle pamięta te rzeczy, a to ważne.

Zwłaszcza jeżeli podjęcie ukierunkowanej na powrót funkcji rehabilitacji następuje po kilku tygodniach. Niektórzy się nie odnajdują, dlatego by być ostrożnym zaczynają się bać. To trochę chroni, ale pacjenci przez tygodnie pozostają bez opieki rehabilitacyjnej.

1. Nie może być mowy o innym widoku niż o pacjencie używającym kul łokciowych, Dwóch.
2. Jedni będą chcieli potem uzyskać wszystko od terapeuty (i nadrobić czas), inni będą się forsować (by przyspieszyć leczenie).
3. POMOCE ORTOPEDYCZNE – KULE ŁOKCIOWE Chodzenie z użyciem kul łokciowych to dodatkowy wydatek energetyczny.

Wynika to z mechaniki chodu, odgórnego sterowania ruchem i przybiera z jednej strony indywidualny charakter, z drugiej prezentuje typowy model jakiego się spodziewamy. Połączenie tych biegunów to Ty i Twój codzienny chód. Jeszcze jakiś czas temu radę dawały sobie kończyny dolne a miednica pięknie bujała się na kościach udowych.

Olano trzymało podpory. Pojawiał się i wzmagał ból. Teraz mając do dyspozycji dwa dodatkowe punkty podparcia odciążamy siłą rzeczy operowane okolice. Jednak nie straciliśmy na wadze. W sytuacji normy utrzymujemy pion, gdyż mamy do tego stworzone ergonomiczne, naturalne warunki (jeżeli rozwijaliśmy się prawidłowo na przebiegu życia i ominęły nas urazy).

Zmiana kąta i pochylenie którejś części ciała oraz oparcie się na przedramionach kosztuje tym więcej, im większe odciążenie jesteśmy zmuszeni zastosować. Oznacza to, że używając rąk dźwigamy określoną, mniejszą lub większą, niejako “dodatkową” wagę. Z biegiem czasu te trudne i tak już dla stawów warunki, ulegają coraz większemu pogorszeniu.

Odzywa się nieoperowane biodro czy kolano po stronie przeciwnej. Obraz dolegliwości zazwyczaj się rozszerza, choć główny problem (sztuczny staw) jest umownie w strefie komfortu. Musimy zaufać sobie co do własnego organizmu i nie wróżyć z fusów samoczynnego powrotu funkcji. Podjęcie nowego wzorca przemieszczania się we własnym domu to podstawowa sprawa.

Jeżeli chcemy doświadczać tej samej satysfakcji od życia co kiedyś, to musimy spojrzeć dalej. Docelowo chcemy się uwolnić, wrócić i przewidujemy okoliczność odstawienia kul. Być może posiłkujemy się suchymi danymi z nieprofilowanej notki ortopedycznej na stronie firmowej fizjoterapeuty mieszkającego w odległym województwie i liczymy na wideo-instruktaż ćwiczeń, które doprowadzą nas na szczyty greckiego gimnazjum.

• Chcemy naturalnie skorzystać z uniwersalnej recepty i polegamy na portalach o zdrowiu, opisujących standardy rehabilitacyjne.
• Jednak to bezpośredni, ciągły kontakt z fizjoterapeutą pozwoli na dobranie środków do celu i zapewni odpowiedni nadzór.
• Istnieje ryzyko z każdą próbą podejmowania lokalnego wysiłku po endoprotezowaniu.

Wzrasta ono, gdy próbujemy chodzić i stawiać stopę z obciążeniem. Sztywne ramy protokołów nam wszystkiego nie powiedzą, dlatego są rekomendacjami a nie decyzjami klinicznymi podejmowanymi per persona. W praktyce pacjenci sami przyspieszają odstawienie kul,

1. Nawet będąc pod opieką fizjoterapeutyczną.
2. I funkcjonują.
3. Ale, czy komuś zdarzają się incydenty? Czy dobrze jest czasami pochodzić dłużej z kulami? Spójrzmy na okolicę kolana i biodra pod kątem zagrożeń w świetle używania kul łokciowych i ich nierekomendowanego – samodzielnego odstawiania.
4. RAMY CZASOWE W PROTOKOŁACH REHABILITACYJNYCH Poszczególne, opracowane przez różnych autorów protokoły rehabilitacyjne w ortopedii mogą się od siebie różnić.

Pewnie uważasz, że nie obejdzie się bez konkretów, tak więc podaję w przybliżeniu fakto-liczby:

• sztuczny staw (endoproteza) wbudowuje się w tkankę kostną do 6 miesięcy
• ze względu na ryzyko upadku u osób 60+ zaleca się stosowanie jednej kuli łokciowej do 10-12 miesięcy celem jego zminimalizowania
• po kilku tygodniach głębsze tkanki miękkie (bliższe wnętrza stawu) powinny być w dostatecznym stopniu zagojone, ale nie tożsame z pełnią wyzdrowienia (czyli z nabyciem parametrów anatomiczno-fizjologicznych jak w tkankach zdrowych i nieuszkodzonych / nienaruszonych)
• trening mający na celu wzmocnienie wytrzymałości, siły i wydolności tkanek miękkich jest rozłożony w czasie a efekty widoczne są dopiero po kilku tygodniach do kilku miesięcy włącznie
• istnieje rama czasowa, po której “ucina” się możliwość dalszej, istotnej poprawy, ale możesz tego w ogóle nie odczuć, gdyż zaspokajanie życiowych potrzeb nie musi generować większych potrzeb budowania siły i wytrzymałości; należy tylko pamiętać, że masz pewne „okienko” w którym musisz się zmieścić by z jednej strony nie zaprzepaścić szansy na zdrowie a z drugiej osiągnąć maksymalne efekty pracy; przyjmuje się, że kluczowe jest pierwsze, intensywne 6 miesięcy
• zależnie od sposobu mocowania endoprotezy możesz obciążać częściowo kończynę dolną (np. na 30%), a wartości tego obciążenia ze względu na rodzaj i sposób mocowania protezy mogą być różne i ustalane na określony czas (na każdej kolejnej kontroli lekarskiej) – zazwyczaj pierwsze informacje dostaniesz przy wypisie i będziesz w posiadaniu dokumentów, które to potwierdzą

POWIKŁANIA Jako pacjenci szukamy wyznacznika. Nurtuje nas podstawowe pytanie, bo chcemy wstać i iść, ale – kiedy bez kul ? Być może omijając kolejki zapłaciliśmy wyznaczoną kwotę z własnej kieszeni, by nie czekać. Tym bardziej nie chcemy na żadnym etapie cierpieć.

• staw kolanowy przenosi obciążenia związane z kontaktem stopy z podłożem. Gdy chore lub zoperowane jest biodro, to kolano wraz z miednicą i kręgosłupem są w stanie te biodro wyręczyć. W przypadku kolana nie ma możliwości na zastąpienie tego stawu. Utykamy, nosimy ortezę i używamy kul
• nie można z góry określić kiedy powinno się odstawić kule. Dlaczego? Ponieważ musimy brać pod uwagę wiele kwestii, wymagających diagnostyki funkcjonalnej i monitorowania przebiegu leczenia, jeżeli jest wdrożone

Oto kalkulacje:

• suchy fakt: istnieje zależność między budową ciała, postawą a parametrami biomechanicznymi różnych segmentów ruchowych układu mięśniowo-szkieletowego
• konkret: liczymy się z indywidualną formą jaką przybierają w budowie stawy (np. kolana koślawe, zwiększony kąt antetorsji, kąt szyjkowo-udowy); te fakty pozostają poza wiedzą pacjenta (sam na to nie wpadnie)
• bierzemy pod uwagę dysproporcję między napięciem i długością mięśni (postawa) oraz zakres ruchów w kilku sąsiednich stawach (nie da się zrobić przysiadu zginając tylko kolana – zgodnie z zasadą łańcuchów kinematycznych)
• toczącemu się stanowi zapalnemu dajemy czas; najnowsze badania naukowe wskazują, że proces zapalny (inflammation) powinien mieć prawo się dokonać w wyznaczonych mu ramach czasowych, gdyż sprzyja on regeneracji i fizjologicznemu leczeniu; tu należy się oszczędzać ruchowo
• stan zapalny (ostry) trwa do 2 tygodni, podostry przez następne 2-6 tygodni i może przejść w przewlekły – fizjoterapeuta nadzoruje ruch i obciążenia z tym ruchem związane
• każdy z etapów zapalenia pozwala na inny rodzaj i stopień aktywności, ale nie może być też jedynym wyznacznikiem wdrażania czynności i obciążeń
• przez cały okres restrykcji mają miejsce mikropowikłania pooperacyjne w obrębie tkanek miękkich oraz ich sumowanie się w czasie (np. obluzowanie za szybko obciążanej endoprotezy); tutaj należy minimalizować ryzyko i dostosować aktywność do możliwości; wymaga to wiedzy, instruktażu i wprawy (praktyki)
• ból i gojenie się tkanek mogą opóźniać proces czynnego używania stawu i właściwej dla jednostki chorobowej rehabilitacji; z drugiej strony nieumiejętne forsowanie stawu może rodzić szereg nowych, predestynujących do wizyty u chirurga dolegliwości
• nie można przyzwyczajać stawu do szeregu faz chodu (obciążenia i przenoszenia) bez stopniowania tego procesu; jedynie kule są w stanie dać taką możliwość a lekarz określa właściwe dla tego procesu wartości
• staw kolanowy posiada naturalny mechanizm przeprostu stabilizujący go podczas stania, dlatego stosujemy ortezę i/lub elektryczną szynę wyciągową przy operowanym kolanie
• zanik mięśni może warunkować dłuższą rehabilitację z budowaniem masy i siły mięśniowej na czele (zależnie od pożądanego / poprzedniego poziomu jakości życia, jeszcze sprzed dolegliwości i na bazie utrwalonych przystosowań do dolegliwości przed operacją)
• istnieją sztywne czynności, których wykonywać Tobie przez pewien czas nie wolno – zawarte są one w poradnikach przypisanych do odpowiednich stawów zaopatrzonych w endoprotezy (więcej o tym tutaj – Endoproteza biodra – zalecenia pooperacyjne ); poradniki te odpowiadają na pytanie “jak żyć?”, przynajmniej na początku rekonwalescencji.

Powyższe mechanizmy należy oceniać pod kątem możliwego obciążania kończyny operowanej i na tej podstawie odnosić się do protokołów. Te ostatnie podają konkretne ramy czasowe w których odstawia się kule, ale odnoszą się one do z grubsza zbadanych na przestrzeni dekad powyżej wymienionych faktów oraz do rzeczywiście zastosowanych technik chirurgicznych i technologicznych (materiał i rodzaj protezy).

Dlatego zawsze istnieje szersza granica normy niż to podają “liczby”. Należy uszanować rozciągłość i rozpiętość procesu powrotu do aktywności. Jeżeli chory został wypisany ze szpitala i pozostaje znacznie lub całkowicie zależny od opieki, przeczytaj również ten artykuł – Zdarzenia niepożądane – opieka poszpitalna Czy na tej podstawie dalej jesteś pewien, że jeżeli dajesz radę, to zasadne było odstawienie kul? Jeżeli chcesz wiedzieć więcej w temacie upadków, zobacz Upadki osób starszych – Cz.

I Opieka (ryzyko i prewencja) i Upadki osób starszych – Cz. II Rehabilitacja i psychologia

Kiedy można chodzić po operacji biodra?

Nauka chodu po wszczepieniu protezy biodra – Pierwsze próby chodzenia po implantacji endoprotezy stawu biodrowego podejmuje się w 3-4 dniu po operacji. Początkowo stosuje się balkonik rehabilitacyjne, Pacjent wykonuje drobne kroki, pamiętając, by najpierw podłoża dotykała pięta. Ważne jest, by zachować płynność ruchów, jednak bez nadmiernego pośpiechu. Nauka chodu po operacji biodra wymaga użycia odpowiedniego sprzętu. Z reguły, jeżeli pacjent opanuje chodzenie z balkonikiem, a także jest w stanie samodzielnie wykonywać czynności higieniczne, zostaje wypisany do domu, gdzie powinien kontynuować ćwiczenia.

Jak długo po operacji biodra trzeba nosić pończochy uciskowe?

Jak długo nosić pończochę uciskową, by utrzymać efekt terapii? – By kompresjoterapia była skuteczna, należy przestrzegać pewnego rygoru. Bielizna uciskowa nie jest bowiem rozwiązaniem tymczasowym, a należy ją nosić zasadniczo do końca życia. Faktycznie, objawy mogą się załagodzić, jednak nie powinno to osłabiać naszej czujności, gdyż przerwa od terapii może poskutkować zaostrzeniem objawów.

Jak przygotować mieszkanie po operacji biodra?

Jak przygotować pacjenta do zabiegu wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego? – Przygotowania do zabiegu powinny pójść wielotorowo. Z jednej strony powinniśmy postarać się, by chory mógł uczestniczyć w rehabilitacji przedoperacyjnej, jak i dostosować mieszkanie do jego potrzeb.Znaczenie rehabilitacji przedoperacyjnej ma ogromne znaczenie dla odzyskania sprawności po zabiegu.

Ćwiczenia pomogą wzmocnić mięśnie obręczy biodrowej i nóg. Ponadto w znacznym stopniu zminimalizują przykurcze w stawie biodrowym. Na tym etapie bardzo ważna jest nauka poruszania się o kulach. Powinniśmy pomóc choremu opanować umiejętność dostosowania kul do wysokości chorego. Ważną kwestią jest przygotowanie przestrzeni, do której wróci pacjent po operacji.

Dobrze, by usunąć z niej wszelkie przedmioty, które generują ryzyko potknięcia się, a więc dywaniki, okablowanie czy zbędne meble. W toalecie zaleca się zainstalowanie podwyższonej deski klozetowej. Dzięki temu poprawimy komfort korzystania z misy WC.

Czy można spać na boku po operacji biodra?

Co robić po endoprotezie biodra? – Po wszczepieniu endoprotezy biodra należy bezwzględnie stosować się do zaleceń lekarskich. Niezwłocznie rozpocząć trzeba również rehabilitację, a także zapewnić sobie materac dający odpowiednie wsparcie dla ciała i podparcie kręgosłupa.

Albin Sokołowski