Po Zabiegu Zaćmy Kiedy Można Prowadzić Samochód?

Operacja zaćmy jest dziś szybkim i mało inwazyjnym zabiegiem, po którym pacjent może tego samego dnia wrócić do domu, a rekonwalescencja nie trwa bardzo długo. Czy jednak możemy od razu usiąść za kierownicą i samodzielnie prowadzić samochód? Przebieg rekonwalescencji Operacja usunięcia zaćmy jest przeprowadzana przy znieczuleniu miejscowym, w warunkach ambulatoryjnych – nie wymaga pozostawania w szpitalu.

• Zmętniała soczewka jest usuwana przy pomocy fakoemulsyfikatora, a na jej miejsce wszczepia się nową, syntetyczną, dzięki której pacjent odzyskuje prawidłową ostrość widzenia.
• Mimo że zabieg nie jest bardzo inwazyjny, to jednak nawet po takiej krótkiej procedurze oko potrzebuje regeneracji.
• Czas rekonwalescencji po leczeniu zaćmy trwa zazwyczaj ok.4-6 tygodni, lecz jest to dość indywidualna kwestia.

Trzeba zatem pozostawać w kontakcie z okulistą i pamiętać o wizytach kontrolnych, które pozwolą dokładnie ocenić, w którym momencie możemy w pełni powrócić do codziennych aktywności. Kluczowe znaczenie mają pierwsze dni po zabiegu usunięcia zaćmy: wtedy musimy szczególnie o siebie dbać, unikać schylania się i wysiłku fizycznego, uważać na to, by do oka nie dostała się woda ani kosmetyki, a także przyjmować antybiotyk w formie kropli do oczu. Prowadzenie samochodu po operacji zaćmy Wielu pacjentów zadaje pytanie: czy można prowadzić samochód po operacji zaćmy? W dniu operacji trzeba zapewnić sobie transport do domu – nawet jeśli na zabieg przyjedziemy własnym autem, to już samodzielny powrót będzie absolutnie niemożliwy.

1. Bezpośrednio po zabiegu na oko zakładany jest zewnętrzny opatrunek, a prowadzenie samochodu po zabiegu usunięcia zaćmy z jednym sprawnym okiem nie jest zbyt fortunnym pomysłem.
2. Przez co najmniej kilka-kilkanaście dni po zabiegu usunięcia zaćmy również nie powinniśmy siadać za kółkiem.
3. Warto przeznaczyć ten czas na wypoczynek, spokojne spacery, możemy również czytać książki i oglądać filmy, mając jednak na uwadze to, że oko musi również odpocząć, więc nie należy zanadto go forsować.

Dzięki temu zwiększamy szanse na szybszy przebieg rekonwalescencji. Spore znaczenie ma również to, jakie soczewki wybraliśmy. W przypadku soczewek jednoogniskowych, jeśli dodatkowo mamy wadę wzroku (np. krótkowzroczność), po operacji trzeba będzie na nowo dobrać okulary korekcyjne – to zaś można zrobić dopiero po upływie ok.4-6 tygodni.

Jak długo po operacji zaćmy nie można jeździć samochodem?

Zaćma Według Światowej Organizacji Zdrowia zaćma jest główną przyczyną upośledzenia wzroku. Dotyczy blisko 40% osób po 70 r.ż. Operacyjne usunięcie zaćmy i wszczepienie sztucznej soczewki należy do zabiegów bezpiecznych, a dobre wyniki uzyskuje się w ponad 90% przypadków.

Co to jest zaćma? Czy okulary mogą poprawić widzenie jeżeli mam już zaćmę? Czy zaćma boli? Co, oprócz niespodziewanej zmiany mocy okularów do dali może sugerować, że pojawiła się zaćma? Jak w przeszłości wyglądała korekcja widzenia po operacji zaćmy? Co się nie zmieniło? Czy po operacji zaćmy będę potrzebował okularów? Czy istnieją możliwości farmakologicznego leczenia zaćmy? Czy operacja zaćmy zmniejsza ilość mętów, pajączków i muszek w polu widzenia? Od czego zależy rodzaj zastosowanej soczewki? Jakie soczewki są stosowane podczas operacji zaćmy? Soczewka wydaje się duża. Jak duże musi być „nacięcie” oka, aby można było wszczepić soczewkę? Czy sztuczna soczewka wystarczy na całe życie? Czyli zaćma już nie wróci? Czy operacja zaćmy boli? Ile czasu spędzę w Centrum Medycznym po operacji? A co z kontrolami pooperacyjnymi? Czy po operacji zaćmy będę mógł czytać albo oglądać telewizję? Czy są jakieś ograniczenia po operacji? Czy po operacji zaćmy będę mógł od razu prowadzić samochód? Jakie powikłania mogą wystąpić po operacji zaćmy?

CO TO JEST ZAĆMA? Zaćma to zmętniała soczewka oka. W oku znajduje się zupełnie przezroczysta struktura podobna do szklanej lupy. Posłużmy się uproszczeniem, że modelem oka jest aparat fotograficzny (wielkości piłeczki pingpongowej, średnica gałki ocznej wynosi średnio 24 mm).

1. Wiemy, że w aparacie znajduje się obiektyw, a w nim soczewka, która zmniejsza obraz świata zewnętrznego, tak, aby zmieścił się na kliszy fotograficznej, czy matrycy cyfrowej.
2. Jeśli obiektyw w aparacie jest brudny, zakurzony lub porysowany zdjęcia będą niewyraźne.
3. Oczywiście sama soczewka „nie widzi”; ona tylko załamuje światło, tak jak szkła w okularach.

Do prawidłowego widzenia potrzeba jeszcze szeregu sprawnych struktur na przebiegu drogi wzrokowej. Musimy mieć zdrową siatkówkę, nerw wzrokowy, drogi wzrokowe, które przekazują wrażania wzrokowe do szarych komórek naszego mózgu. To tam ostatecznie powstaje kolorowa fotografia naszego świata.

• Dlatego sama operacja usunięcia zmętniałej soczewki nie gwarantuje dobrego widzenia.
• Na szczęście struktury, o których była mowa wyżej chorują rzadziej.
• CZY OKULARY MOGĄ POPRAWIĆ WIDZENIE JEŻELI MAM JUŻ ZAĆMĘ? I tak i nie! Okulary nie zniwelują istniejącego zmętnienia soczewki.
• To, że przed brudną szybą postawimy czystą szybę nie spowoduje, że ta pierwsza stanie się przejrzysta.

Zdarza się, że przy pewnej lokalizacji zmętnień (w tzw. jądrze soczewki) wada refrakcji oka przesuwa się w kierunku „minusów”. Zmienia się moc naszej soczewki, bo staje się grubsza i dlatego bardziej załamuje. Moc soczewki wynosi średnio 20 dioptrii. W zaćmie jądrowej potrafi wzrosnąć nawet do 30 i więcej dioptrii, generując krótkowzroczność -10 dioptrii.

• Stąd pojawia się fenomen polegający na tym, że w wieku 60 lat potrzebowaliśmy okularów do czytania +3 dioptrie, a teraz czytamy bez okularów.
• Mamy krótkowzroczność wywołaną zmianą mocy soczewki, spowodowaną zaćmą jądrową.
• Poprawiła się w tej sytuacji ostrość wzroku do czytania, ale kosztem widzenia do dali.

W tej sytuacji będziemy potrzebowali okularów minusowych do oglądania telewizji, jazdy samochodem czy do kina. Nasza soczewka może mętnieć w zakresie wszystkich swoich struktur, z których jest zbudowana. W warstwach korowych przednich, tylnych, jądrze, zmętnienia mogą dotyczyć również torebki soczewki.

1. Ponadto, stopień tych zmętnień jest indywidualny, stąd zaćma, zaćmie nierówna.
2. Niespodziewana zmiana mocy okularów do dali w wieku powyżej 60 lat prawie zawsze oznacza możliwość pojawienia się zaćmy; zmiana korekcji okularowej może przynieść poprawę, niestety, w ograniczonym stopniu zależnym od zmiany mocy soczewki spowodowanej zaćmą i z reguły na bardzo krótko.

CZY ZAĆMA BOLI? CO, OPRÓCZ NIESPODZIEWANEJ ZMIANY MOCY OKULARÓW DO DALI MOŻE SUGEROWAĆ, ŻE POJAWIŁA SIĘ ZAĆMA? Zaćma jest schorzeniem bezbolesnym, polegającym na pogarszającej się jakości widzenia – oprócz ostrości wzroku pogarszać może się kontrast, wrażliwość na światło, nasilać olśnienie, sposób dostrzegania barw.

1. Zdarza się, że wokół punktowych źródeł światła pojawiają się zjawiska polegające na jego rozszczepieniu – widoczne mogą być kręgi, promienie, gwiazdki.
2. Idealny pacjent kwalifikujący się do operacji zaćmy to taki, który już zauważył istotne pogorszenie ostrości widzenia.
3. Zaczynają się pojawiać zaburzenia w widzeniu przestrzennym.

Może zdarzyć się, że coraz częściej się potykamy, że wykonywanie czynności precyzyjnych zaczyna być kłopotliwe, że mamy problem z prawidłową oceną odległości. Dolegliwości nasilają się stopniowo, bo soczewka mętnieje latami. Przyzwyczajamy się do nich i adaptujemy, z czasem traktujemy te zaburzenia jako „normalne”.

Dopiero po operacji zaćmy orientujemy się, jak nam ona w rzeczywistości przeszkadzała. Często pacjenci żałują, że tak późno podjęli decyzją o operacji. Pamiętajmy, że soczewka może zmętnieć zupełnie. W najbardziej zaawansowanych stadiach zaćma może prowadzić do ślepoty. Na szczęście proces ten jest odwracalny.

Dlaczego? Dlatego, że gdy usuniemy zmętniałą soczewkę przywracamy znowu możliwość dotarcia światła do siatkówki. Proszę sobie wyobrazić że pierwsze operacje zaćmy przeprowadzano już 4000 lat temu. JAK W PRZESZŁOŚCI WYGLĄDAŁA KOREKCJA WIDZENIA PO OPERACJI ZAĆMY? CO SIĘ NIE ZMIENIŁO? Zmieniło się prawie wszystko! Pierwotnie operacja polegała na zepchnięciu twardej, całkowicie zmętniałej soczewki do środka gałki ocznej, do komory ciała szklistego.

• Operacje wykonywało się już kiedy pacjenci byli niewidomi.
• Powikłania dotyczyły 50% pacjentów.
• W takim oku znowu pojawiało się światło lecz jakość widzenia pozostawiała wiele do życzenia.
• Po operacji oczy były bardzo wysoko nadwzroczne, czyli do dobrego widzenia potrzebowałyby soczewki skupiającej średnio około +10 dioptrii.

O pierwszym monoklu (pojedynczym okularze) wiemy z przekazów antycznych – podobno przez specjalnie wyszlifowany szmaragd starcia gladiatorów zwykł oglądać sam Neron. Tym niemniej, pierwsze okulary w dzisiejszym rozumieniu stosowali Arabowie w X w. (równolegle z Chińczykami) – do Europy zawitały dopiero w XIV w.

W związku z tym, jak widać pooperacyjna bezsoczewkowość stanowiła długo nieskorygowany dyskomfort. Okulary o mocy +10 i więcej dioptrii przez wiele lat wykonywane były ze szkła, dlatego były ciężkie, niewygodne w stosowaniu, potrzebowały odpowiednich oprawek, a złożone na nos bardzo powiększały oczy, były nieestetyczne.

Generowały również szereg zjawisk optycznych, które znacząco wpływały na komfort widzenia. CZY PO OPERACJI ZAĆMY BĘDĘ POTRZEBOWAŁ OKULARÓW? W większości przypadków tak. Okulary są bardzo pożyteczną formą poprawy ostrości wzroku u pacjentów z różnymi wadami wzroku.

• W ewolucji rozwoju technik operacyjnych zaczęto stosować soczewki, które wszczepia się do oka w miejsce usuniętej zaćmy.
• To sprawia, że mamy możliwość modyfikacji całego układu optycznego oka.
• Możemy ustawić go „jakby” na nowo.
• To był wielki postęp w chirurgii zaćmy i „krok milowy” we współczesnej medycynie.

Pionierem w tym zakresie był sir Harold Ridley, który wszczepił pierwszą sztuczną soczewkę do oka pacjenta, który miał już usuniętą zaćmę. Tym pacjentem był pilot myśliwca, który walczył w czasie II wojny światowej. Zaobserwowano brak odczynu zapalnego w zranionej gałce ocznej po wniknięciu do niej ciała obcego w postaci rozbitej, pleksiglasowej szyby myśliwca.

• Jednocześnie materiał ten był dobrym materiałem do skonstruowania soczewki o odpowiedniej mocy optycznej.
• Ta pierwsza soczewka miała moc 30 dioptrii – o kilka dioptrii za dużo.
• Operacja miała miejsce 29.11.1949 roku, bez użycia mikroskopu.
• Oświetlenie operacyjne stanowiła jedynie latarka! Mimo to operacja zakończyła się sukcesem, chociaż ze względu na powikłania, związane z jaskrą ostatecznie trzeba ją było usunąć.

Musiało minąć jednak jeszcze wiele lat, zanim metodyka badania przedoperacyjnego pozwoliła zredukować wielkość błędu pomiaru wszczepianych soczewek do wartości pozwalających przewidzieć konieczność lub nie stosowania okularów po operacji zaćmy. Wprowadzenie mikroskopów operacyjnych zrewolucjonizowało techniki operacyjne, zmniejszyło liczbę powikłań, dało możliwość precyzyjnego wszczepienia soczewki.

• Mikrochirurg usuwając zaćmę porusza się w przestrzeni zaledwie 3-5 mm.
• Ażdy nierozważny ruch to ryzyko spowodowania nieodwracalnych uszkodzeń oka.
• Szkolenie dobrego chirurga zwykle trwa kilka lat.
• Wracając jednak do odpowiedzi na pytanie: okulary mogą być potrzebne do bliży, czyli do czytania (najczęściej o mocy około +2,5) lub do dali (z reguły około -2,5), jeżeli chcemy czytać bez okularów.

Sztuczna soczewka nie akomoduje, czyli nie ma możliwości zmieniania swojej mocy, tak jak nasza własna. Oczywiście dobrą akomodacją dysponujemy tylko do 40-45 roku życia, potem potrzebujemy okularów. Wszczepienie soczewki jednoogniskowej zawsze będzie wiązało się z potrzebą doboru okularów albo do czytania albo do dali.

1. Wybór soczewki wszczepianej w konkretnym przypadku jest omawiany z pacjentem na wizycie kwalifikującej do operacji.
2. Ma na to wpływ wiele czynników.
3. Tylko wszczepienie soczewki wieloogniskowej z dużym prawdopodobieństwem może uwolnić pacjenta od okularów.
4. CZY ISTNIEJĄ MOŻLIWOŚCI FARMAKOLOGICZNEGO LECZENIA ZAĆMY? Tak.

W bardzo początkowym stadium choroby można stosować krople spowalniające jej postęp. Nie zmienia to jednak faktu, że „ jedynym w 100% skutecznym sposobem leczenia zaćmy jest leczenie operacyjne”. CZY OPERACJA ZAĆMY ZMNIEJSZA ILOŚĆ MĘTÓW, PAJĄCZKÓW I MUSZEK W POLU WIDZENIA? Niestety nie.

Operacja zaćmy dotyczy soczewki, natomiast wspomniane męty, pajączki i muszki znajdują się w przestrzeni za soczewką – w ciele szklistym. Procesy związane z naturalnym starzeniem się tkanki dotyczą nie tylko soczewki, ale również ciała szklistego, które wypełnia nasze oko. Ma ono postać rzadkiej galaretki i z wiekiem, tak jak skóra, traci wodę i ulega zagęszczeniu.

Średnio do 50 r.ż. jest ono przytwierdzone do ściany gałki ocznej. Potem stopniowo się od niej oddziela. Zagęszczenia jego struktury, jak grudki żelatyny w galaretce, są tymi zaburzeniami, które „widzi nasze oko”. Zmętniała soczewka powodowała, że ich nie widzieliśmy, bądź nam tak bardzo nie przeszkadzały.

1. Po jej usunięciu widzimy po prostu nasze zmienione z wiekiem ciało szkliste.
2. OD CZEGO ZALEŻY RODZAJ ZASTOSOWANEJ SOCZEWKI? Sztuczna soczewka jest jak szyty na miarę garnitur.
3. W badaniu przedoperacyjnym dokonuje się wielu skomplikowanych pomiarów gałki ocznej po to, by okulista, w porozumieniu z Pacjentem, uwzględniając parametry anatomiczne oka, pomógł dokonać optymalnego wyboru.

JAKIE SOCZEWKI SĄ STOSOWANE PODCZAS OPERACJI ZAĆMY? Obecnie istnieje bardzo wiele rodzajów soczewek. Różnią się one materiałem, z którego zostały wykonane (polimetylometakrylat, silikonowe, akrylowe, hydrożelowe), zastosowanymi rozwiązaniami optycznymi (jednoogniskowe, wieloogniskowe, z tzw.

1. Przedłużonym ogniskiem”, toryczne, z rysunkiem tęczówki, z filtrami UV i światła niebieskiego, czarne – nieprzezierne i inne).
2. Praktycznie wszystkie wymienione soczewki wszczepia się w miejscu anatomicznie optymalnym, czyli w tylnej komorze oka – dokładnie tam, gdzie znajdowała się nasza własna zmętniała soczewka.

SOCZEWKA WYDAJE SIĘ DUŻA. JAK DUŻE MUSI BYĆ „NACIĘCIE” OKA, ABY MOŻNA BYŁO WSZCZEPIĆ SOCZEWKĘ? Od lat 60. ubiegłego wieku, czyli od wynalezienia przez Charlesa Kelmana w 1967 r. procedury fakoemulsyfikacji ultradźwiękowej (zainspirowany metodą ultradźwiękowego usuwania kamienia nazębnego), umożliwiającej rozdrobienie soczewki wewnątrz oka i jej usunięcie przez małe nacięcie w rogówce, mikrochirurdzy dążą do minimalizacji uszkodzenia tkanek podczas operacji.

• Obecnie rozwija się chirurgię małego cięcia (najczęściej 2 cięcia, 2,2 mm – główne i 1,8 mm – pomocnicze; istnieją możliwości redukcji cięcia nawet do 1 mm), dzięki czemu marginalizowany jest wpływ indukowanego astygmatyzmu pooperacyjnego na wypadkową wadę wzroku.
• CZY SZTUCZNA SOCZEWKA WYSTARCZA NA CAŁE ŻYCIE? Tak.

Degradacja materiału sztucznej soczewki na przestrzeni lat jest minimalna. Sztuczne soczewki wszczepia się już dzieciom w pierwszych latach życia i nie obserwuje się na przestrzeni dziesięcioleci zmian wymagających ich wymiany. Bardzo rzadko pojawiają się zjawiska powodujące degenerację sztucznej soczewki, które wymagają jej wymiany.

Średnio 1 pacjent na 1000 operacji będzie wymagał takiej procedury. Zależy to od rodzaju soczewki, chorób współistniejących, innych zabiegów okulistycznych, czasu przebywania soczewki w oku, itp. CZYLI ZAĆMA JUŻ NIE WRÓCI? I tak, i nie. Tak, bo raz usunięta zaćma – czyli własna zmętniała soczewka usuwana jest bezpowrotnie i w to miejsce wszczepiana jest niemętniejącą soczewka sztuczna.

Nie, ponieważ dość nieszczęśliwie, z punktu widzenia nazewnictwa, spotykamy w przebiegu pooperacyjnym tzw. zaćmę wtórną – czyli zmętnienie nie samej soczewki (tak jak wspomniano, ona pozostaje przejrzysta), ale torebki soczewki, czyli „opakowania”, w którym w oku zawiesza się wszczepiany implant.

• Na szczęście istnieje bardzo skuteczna procedura pozbycia się tej zaćmy wtórnej – wykonanie laserowej YAG-kapsulotomii (krótkiej, ambulatoryjnej procedury umożliwiającej praktycznie natychmiastowe i ostateczne pozbycie się wszelkich zaćm z życia.
• Procedura polega na tym, że w znieczuleniu miejscowym, w sposób najczęściej bezdotykowy wycina się za pomocą wiązki laserowej dziurkę w zmętniałej torebce soczewki o średnicy 3-4 mm.

W ten sposób skutecznie przywraca się przezroczystość ośrodków optycznych w naszym oku. CZY OPERACJA ZAĆMY BOLI? Nie! Operacje wykonuje się w znieczuleniu miejscowym (kroplami oraz podając lek znieczulający do „środka” oka po rozpoczęciu operacji). Natomiast pacjent podczas zabiegu czuje dotyk, zmiany temperatury, rzadko niewielkie uczucie kłucia lub pieczenia.

1. U pacjentów z niskim progiem bólu istnieje czasami potrzeba podania dodatkowych leków przeciwbólowych.
2. Anestezjolog, który jest razem mikrochirurgiem na sali operacyjnej czuwa, aby przebieg operacji dla każdego Pacjenta był maksymalnie komfortowy.
3. Sama procedura zabiegowa od chwili położenia Pacjenta pod mikroskopem operacyjnym do momentu opuszczenia przez niego sali operacyjnej nie trwa dłużej niż 15 min.

Nie mniej jest to czas, kiedy konieczna jest ze strony Pacjenta współpraca, leżenie kilku minut w sposób nieruchomy z utrzymaniem wzroku operowanego oka zgodnie z zaleceniami chirurga. Cała operacja odbywa się w „wodzie” dlatego pacjenci mają wrażenie, że cały czas woda „leje się im po oku”, ale jest to normalny przebieg operacji.

Trzeba to zaakceptować. Blisko 90% pacjentów ocenia operację jako zupełnie bezbolesną. ILE CZASU SPĘDZĘ W CENTRUM MEDYCZNYM PO OPERACJI? Operacja zaćmy odbywa się w trybie jednodniowym; w dniu zabiegu Pacjent wraca do domu. Czas przebywania w Centrum Medycznym trwa zwykle 3-4 godziny. A CO Z KONTROLAMI POOPERACYJNYMI? Standardowo, po operacji zaćmy kontrolujemy Pacjenta w pierwszej dobie i po około 2-3 tygodniach od zabiegu.

Jeżeli występują dolegliwości lub operator zdecyduje o potrzebie dodatkowych kontroli są one ustalane indywidualnie. CZY PO OPERACJI ZAĆMY BĘDĘ MÓGŁ CZYTAĆ ALBO OGLĄDAĆ TELEWIZJĘ? Tak, temu właśnie służy operacja – ma poprawić komfort funkcjonowania. Oczywiście, gdy oko jest świeżo po operacji, powyższe czynności, mogą powodować niewielki dyskomfort (niewielki ból, uczucie ciała obcego, łzawienie) – są to dolegliwości przemijające, w dużej mierze redukowane zapisanymi lekami pooperacyjnymi (antybiotyk, lek przeciwzapalny, nawilżacz – wszystkie preparaty mają postać kroplową).

Nie prowadź pierwszego dnia po operacji. Nie wykonuj żadnych ciężkich ćwiczeń przez jeden miesiąc po operacji. Natychmiast po zabiegu unikaj (kilkuminutowego) pochylania się, aby nie wywierać dodatkowego nacisku na operowane oko. Można podnieść przedmiot z podłogi, zawiązać sobie buty itp. Jeśli to w ogóle możliwe, to nie kichaj, ani nie wymiotuj zaraz po zabiegu. Po operacji chodź ostrożnie, żeby się nie przewrócić. Aby zmniejszyć ryzyko infekcji, unikaj pływania lub korzystania z wanny z hydromasażem podczas pierwszych 2 tygodni od operacji zaćmy. Nie wystawiaj oczu na działanie czynników drażniących, takich jak kurz, brud, wiatr i pyłki przez pierwsze kilka tygodni po zabiegu. Nie pocieraj oka po operacji. Stosuj leki zgodnie z zaleceniami na karcie informacyjnej. Zgłoś się pilnie na kontrolę okulistyczną w chwili wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów.

Nieco rozszerzone zalecenia otrzymują pacjenci razem z kartą informacyjną. CZY PO OPERACJI ZAĆMY BĘDĘ MÓGŁ OD RAZU PROWADZIĆ SAMOCHÓD? Jeśli jakość widzenia pozwoli bezpiecznie prowadzić auto, to nie ma przeciwwskazań. Zaleca się kilkudniowe wstrzymanie się od prowadzenia pojazdów, ze względu na fakt, iż oko jest niezupełnie szczelne po operacji zaćmy.

• W razie nawet niewielkiej stłuczki, wybuchu poduszek powietrznych możemy mieć duży problem.
• Ponadto, pamiętać należy, że po operacji zaćmy zachodzą określone zmiany.
• Po pierwsze, gdy jest operowane pierwsze oko, to przy istnieniu wady wzroku albo zaćmy w drugim oku potrzeba tzw.
• Neuroadaptacji, polegającej na przyzwyczajeniu się do różnych obrazów sprzed każdego z oczu celem spójnego składania z nich obrazu przestrzennego.

Po drugie – oko po operacji ma wszczepioną idealnie przejrzystą soczewkę. Ilość wpadającego światła do oka może nas zaskoczyć! Pamiętać należy o możliwości oślepiania świeżo po operacji (tu też z pomocą przychodzi neuroadaptacja). Po trzecie – oko świeżo operowane jest wrażliwsze na suche powietrze (w tym klimatyzowane, szybki przepływ opływającego powietrza) – należy to uwzględnić planując dłuższą podróż.

Sińce lub „podbite oko”. Jeżeli lekarz użyje zastrzyku, aby znieczulić oko, zdarzyć się może, że okolica wokół oka będzie sina. Powikłanie to jest tymczasowe i ulegnie samoistnemu wchłonięciu najpóźniej w ciągu 2-3 tygodni. Obrzęk rogówki. Czasem po zabiegu może pojawić się krótkotrwały obrzęk rogówki, który ustępuje sam lub po zastosowaniu odpowiednich kropli. Zdarza się, że utrzymuje się od kilku do kilkunastu dni. Bardzo rzadko istnieje konieczność przeszczepu rogówki. Dzieje się tak w oczach z osłabionym śródbłonkiem rogówki (np. w zespole Fuchsa). Zbyt niskie ciśnienie wewnątrz gałki ocznej. Może ono być na tyle niskie, że spowoduje zaburzenia widzenia i/lub spłycenie komory przedniej oka lub odłączenie naczyniówki na dnie oka. Operacja zaćmy wymaga „otwarcia oka”. Rany rogówki nie są zszywane tylko goją się samoistnie. Są niewielkie, mają około 2,5 mm. Dlatego oko w pierwszych dniach po operacji może być „nieszczelne”. Niskie ciśnienie jest z reguły przejściowe trwa kilka dni i ustępuje z reguły samoistnie lub może wymagać stosowania dodatkowych kropli, założenia soczewki kontaktowej lub opatrunku na oko, uszczelnienia/ zszycia rany rogówki, rzadko ponownej operacji. Podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe – związane jest ze zbyt szczelnym zamknięciem oka, resztkami środków viscoelastycznych, może wymagać dodatkowych zabiegów laserowych, zastrzyków i/ lub masażu oka oraz włączenia kropli obniżających ciśnienie w oku. Astygmatyzm. Czasami obrzęk rogówki lub ciasne szwy mogą zmienić kształt rogówki powodując astygmatyzm. Kiedy w czasie gojenia obrzęk się zmniejszy, również i astygmatyzm może się zmniejszyć. Jeżeli przyczyną są szwy, po ich usunięciu rogówka powinna powrócić do naturalnego kształtu. Operacja zaćmy zazwyczaj nie wpływa na astygmatyzm istniejący przed operacją, także go nie koryguje, chyba, że wszczepimy soczewkę toryczną, która w założeniu koryguje astygmatyzm występujący u danego Pacjenta.

Niezbyt częste miejscowe działania niepożądane (mogą dotyczyć mniej niż 1 osoby na 100 pacjentów poddanych operacji zaćmy), to między innymi:

Krwawienie do komory przedniej – występuje rzadko i w większości przypadków wchłania się samoistnie w ciągu 1-2 dób. Bardzo rzadko krew z oka operowanego wymaga usunięcia na bloku operacyjnym. Erozja rogówki (ubytek powierzchownej warstwy rogówki) – to mechaniczne lub polekowe uszkodzenie powierzchni rogówki. Zazwyczaj szybko ustępuje po założeniu na oko opatrunku lub soczewki kontaktowej. Pooperacyjna wada refrakcji. Moc wszczepianej soczewki jest wyliczana przez okulistę na podstawie wzorów matematyczno-fizycznych, które pasują do większości oczu. Jednak są oczy, które do tych wzorów nie pasują i dla których moc wyliczonej soczewki może być obarczona błędem. Nieprawidłowa moc soczewki może też być spowodowana dużą zaćmą, chorobami oka, a także brakiem współpracy Pacjenta z lekarzem w trakcie wykonywania pomiarów. Większość takich przypadków można skorygować okularami. Bardzo rzadko trzeba wykonać ponowny zabieg, polegający na wymianie wszczepionej soczewki. Nieszczelna rana. Czasami może się pojawić niewielki przeciek z rany rogówki. Takie zdarzenie zwiększa ryzyko infekcji, dlatego okulista może podjąć decyzję o opatrunku uciskowym lub zamknięciu takiej rany rogówki za pomocą szwów. Śródoperacyjne przerwanie torby tylnej soczewki. Podczas operacji naturalna soczewka jest usuwana z własnej torebki i w to miejsce jest wszczepiana sztuczna soczewka. Podczas tych procesów zdarza się, że dochodzi do przerwania tej torebki. W zależności od sytuacji chirurg decyduje, czy można wszczepić sztuczną soczewkę, czy też ten etap operacji będzie zaplanowany na kolejny zabieg. Przemieszczenie się soczewki wewnątrzgałkowej. Sztuczna soczewka wszczepiona podczas operacji może ulec przemieszczeniu. Objawy takiego przemieszczenia to widzenie „za mgłą”, widzenie podwójne. W takiej sytuacji lekarz zdecyduje o zabiegu repozycji takiej soczewki lub jej usunięciu i wszczepieniu nowej z użyciem innych metod chirurgicznych. Torbielowaty obrzęk plamki. Kilka tygodni po operacji może dojść do obrzęku części siatkówki jaką jest plamka. Wtedy centralne widzenie staje się niewyraźne, a leczenie polega na podawaniu leków miejscowych, ogólnych oraz zastrzyków okołogałkowych.

Rzadkie miejscowe działania niepożądane (mogą dotyczyć mniej niż 1 osoby na 1000 pacjentów poddanych operacji zaćmy), to między innymi:

Wkleszczenie tęczówki obwodowej w ranę operacyjną może wymagać leczenia kroplami lub ponownego zabiegu operacyjnego polegającego na jej odprowadzeniu i uszczelnieniu rany pooperacyjnej. Krwotoczne odłączenie naczyniówki. Jest to bardzo rzadkie poważne powikłanie z ostrym, silnym bólem w trakcie operacji lub w pierwszej dobie po zabiegu operacyjnym. Dotyczy najczęściej pacjentów z nieleczonym wysokim ciśnieniem tętniczym, pacjentów z jaskrą i obarczonych innymi chorobami oczu. Może się ono samoistnie wchłonąć. Jednak w większości wypadków po kilkudniowym okresie obserwacji i upłynnieniu krwi, oko wymaga ponownej operacji. To powikłanie jest najczęstszym powodem trwałego pogorszenia widzenia mimo prawidłowo przeprowadzonej operacji. Krwiak pozagałkowy. Krwawienie po znieczuleniu oka powoduje krótkotrwałe zaburzenia widzenia. Zazwyczaj wycofuje się samoistnie po wchłonięciu krwi przez organizm, najczęściej bez wpływu na jakość widzenia. Jaskra złośliwa. Bardzo rzadko po zabiegu usunięcia zaćmy i/lub jaskry powstaje jaskra złośliwa. Zazwyczaj jest ona przejściowa i ustępuje po zastosowaniu leków. Sporadycznie stan taki może wymagać leczenia laserowego lub chirurgicznego. Krwawienie do wnętrza gałki. Krwawienie do wewnętrza oka podczas zabiegu zdarza się niezwykle rzadko. Masywny krwotok do wnętrza gałki ocznej może wymagać leczenia chirurgicznego. Zakażenie, zapalenie gałki ocznej. Do rozwinięcia się zakażenia lub zapalenia gałki ocznej dochodzi bardzo rzadko. Aby zminimalizować to ryzyko Pacjentowi podaje się krople z antybiotykiem przed, podczas i po operacji. To powikłanie najczęściej prowadzi do trwałego upośledzenia widzenia operowanego oka. W przypadku pojawienia się zaczerwienienia oka, bólu, pogorszenia widzenia Pacjent powinien natychmiast zgłosić się do okulisty! Odwarstwienie siatkówki. Powikłanie to częściej dotyczy osób z wysoką krótkowzrocznością, podatnych na odwarstwienie siatkówki po operacji zaćmy, w oczach dotkniętych urazem lub po przebytej wcześniej operacji oka z innych powodów – zazwyczaj wymaga leczenia operacyjnego.

Miejscowe i ogólne powikłania po operacji zaćmy mogą wymagać hospitalizacji i leczenia zachowawczego i chirurgicznego. Wymienione wyżej następstwa i zdarzenia niepożądane mają charakter przykładowy. Oznacza to, że w trakcie zabiegu operacyjnego usunięcia zaćmy z wszczepieniem sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej lub po nim mogą pojawić się także inne miejscowe i ogólne działania niepożądane, nie ujęte w przedstawionym materiale informacyjnym.

Kiedy po operacji zaćmy można oglądać telewizję?

Zaćma jest jedną z najczęściej występujących chorób narządu wzroku. Nieleczona choroba może prowadzić do trwałej utraty wzroku, a także do zaniku całej gałki ocznej. Jedynym skutecznym sposobem leczenia katarakty jest operacja, podczas której wszczepia się nową soczewkę.

• Obecnie rozwój medycyny sprawił, że powikłania zdarzają się bardzo rzadko, a taki zabieg jest metodą mało inwazyjną i przeprowadzaną często w warunkach ambulatoryjnych w znieczuleniu miejscowym.
• Co więcej, jest on wykonywany zazwyczaj w ciągu maksymalnie kilkudziesięciu minut, a pacjent tego samego dnia wychodzi do domu.

Jak wygląda operacja zaćmy? Obecnie coraz częściej odchodzi się od bardzo inwazyjnych sposobów operacji zaćmy. Lekarze stawiają teraz na bezpieczny i szybki sposób usuwania zaćmy – fakoemulsyfikację. Jest to zabieg chirurgiczny, polegający na rozbiciu zmętniałej soczewki za pomocą fal ultradźwięków i usunięcia jej resztek z oka.

1. Na miejsce zajętej chorobą soczewki wszczepia się nową.
2. Przed przystąpieniem do zabiegu oko pacjenta zostaje odpowiednio przygotowane poprzez kilkukrotne zapuszczenie kropel.
3. Operacja ta przeprowadzana jest przeważnie w znieczuleniu miejscowym.
4. W oku wykonuje się około trzymilimetrowe nacięcie, przez które chirurg wprowadza głowicę fakoemulsyfikatora emitującą ultradźwięki.

Rozbita w ten sposób soczewka zostaje odessana za pomocą tego aparatu. Następnie wstawia się nową, odpowiednio dobraną do danego pacjenta soczewkę. Najczęściej zabieg trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut. Zaletami tej metody leczenia zaćmy jest jej nieinwazyjność,

Ta szybka i bezpieczna metoda niweluje ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych, ponieważ miejsce operacji nie wymaga zakładania szwów. Jest to krótki zabieg (w znieczuleniu kroplowym), po którym pacjent szybko wypisywany jest do domu – nawet tego samego dnia. Rzadziej stosuje się inne metody usuwania zaćmy z soczewki.

Przykładem takiego może być technika non – phaco, czyli bezszwowa metoda operacji, podczas której również wykonuje się małe nacięcie oka, jednak nie używa się ultradźwięków. Pomimo że obie te metody są do siebie łudząco podobne, to w rzeczywistości jednak podczas tej drugiej operacji zajętej soczewki nie rozbija się i nie odsysa, lecz wyprowadza się ją przez tak zwany tunel twardówkowy.

Wykonuje się przy tym specjalny rodzaj nacięcia dostępem górnym lub skroniowym, by przedostać się przez wszystkie struktury anatomiczne gałki ocznej i wydrążyć dostęp o średnicy 6–7 milimetrów do torebki soczewki. Tym wydrążeniem zostaje wydostana zmętniała soczewka, a na jej miejsce wstawia się nową.

Tunel twardówkowy ma zazwyczaj kształt klina, a jego zaletą jest to, iż uszczelnia się samoistnie, dzięki czemu pacjentowi nie zakłada się szwów. Zdecydowanie najrzadziej obecnie przeprowadzanym zabiegiem jest ECCE, czyli zewnątrztorebkowe usunięcie zaćmy. Jest to klasyczna metoda operacyjna, podczas której oszczędza się torebkę tylną soczewki, pozostawiając ją na miejscu. Takie rozwiązanie umożliwia wszczepienie implantu tylno komorowego – pomiędzy tęczówkę a zachowaną torebkę, czyli w miejsce odpowiadające usuniętej soczewce.

1. Metoda ta wymaga wykonania nacięcia o wielkości około 10–14 milimetrów, by mechanicznie wydobyć jądro soczewki i w to miejsce wstawić nową – sztuczną, sztywną, niezwijaną soczewkę.
2. Obecnie stopniowo odchodzi się od tej metody, ponieważ jest ona bardzo inwazyjna i często prowadzi do pooperacyjnych powikłań, głównie ze względu na wykonane nacięcie i konieczność zakładania szwów.

Operacja usunięcia zmętniałej soczewki jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów okulistycznych w Polsce. Szacuje się, że na kataraktę choruje nawet 800 tysięcy rodaków. Podczas operacji wszczepia się różnego rodzaju soczewki. Taką sztuczną soczewkę nazywa się soczewką wewnątrzgałkową (IOL).

Przejmuje ona w pełni funkcje, jakie pełniła ta naturalna. Najczęściej podczas zabiegu fakoemulsyfikacji aplikuje się u pacjenta soczewkę tylkokomorową, czyli taką, którą umiejscawia się wewnątrz torebki za tęczówką. Wśród soczewek wewnątrzgałkowych znajdują się między innymi jednoogniskowe soczewki, które najlepiej sprawdzają się w postrzeganiu przedmiotów z daleka.

Korygują one wzrok w jednym punkcie ogniskowania, dlatego ułatwiają widzenie z dali. Innym rodzajem soczewek są toryczne soczewki wewnątrzgalkowe jednoogniskowe, które oprócz korygowania wzroku w jednym punkcie i ułatwiania widzenie z daleka, niwelują także astygmatyzm.

1. Soczewki wewnątrzgałkowe wieloogniskowe zaś korygują wzrok w wielu punktach ogniskowania.
2. Pacjenci, u których zastosuje się taką postać soczewki, będą mogli zrezygnować z korzystania z okularów do czytania czy do patrzenia w dal.
3. Ci, którzy dodatkowo cierpią na astygmatyzm mogą pokusić się o toryczne soczewki wieloogniskowe.

Kto nie może się poddać operacji? Zabieg usunięcia nie wymaga wprowadzania pacjenta w stan narkozy ani nie wykonuje się dużych nacięć w ciele chorego, co zdecydowanie zmniejsza ryzyko wystąpienia wielu powikłań, dlatego też niewiele jest bezwzględnych przeciwwskazań do zabiegu.

żadną infekcję ogólnoustrojową, astmę, zaawansowaną cukrzycę.

Przeciwwskazaniem będą też wszelkie stany zapalne gałki ocznej i skóry, a także zaburzenia krzepliwości krwi czy nieuregulowane ciśnienie. Chory, który w okresie do sześciu miesięcy przebył zawał serca bądź udar mózgu również nie zostanie zakwalifikowany do takiej operacji.

Pooperacyjne zalecenia Często pacjenci po operacji zaćmy otrzymują wypis z oddziału już tego samego dnia. Zwłaszcza jeśli zostaną poddani zabiegowi fakoemulsyfikacji. Jednak niezwykle istotne jest to, by powrót do domu odbywał się w obecności osoby towarzyszącej, ponieważ chory może być bowiem nieco osłabiony i oszołomiony po zabiegu.

Rana pooperacyjna goi się zupełnie w około dwa miesiące. W tym okresie należy regularnie kontrolować stan gałki ocznej u lekarza okulisty, a także stosować przepisane krople do oczu. Ważne jest przestrzeganie pewnych zasad dnia codziennego. Powinno się bowiem unikać schylania głową w dół, na przykład podczas podnoszenia czegoś z podłogi.

1. Wówczas zaleca się przykucnięcie i podniesienie przedmiotu przy pomocy nóg zamiast schylania pleców i sięgania po niego.
2. Myjąc głowę natomiast, należałoby odchylać ją do tyłu zamiast do przodku, a najlepiej to z pomocą osoby trzeciej.
3. Do nawet pół roku po zabiegu powinno się ograniczyć intensywny wysiłek fizyczny – jazdę na rowerze, bieganie, a także silne napięcia brzucha (nawet przy defekacji, kichaniu czy kaszlu).

Należy również ograniczyć aktywność seksualną i korzystanie z gorących kąpieli i sauny. Pojawiający się czasem po operacji wysięk usuwać należy delikatnie wacikiem bądź patyczkiem kosmetycznym. Wzrok po operacji Rana pooperacyjna goi się do dwóch miesięcy.

Jednak pierwsze kilka dni po zabiegu mogą być wyjątkowo uciążliwe. Do kilku dni po zabiegu operowane oko może być nadwrażliwe, swędzące i obolałe. Nie należy się tym jednak niepokoić – usunięcie zaćmy, choć zabieg mało inwazyjny, jest ingerencją chirurgiczną, ze skutkami której organizm musi sobie odpowiednio poradzić.

Oko powinno dochodzić do pełni sprawności mniej więcej przez miesiąc. Jest to czas, kiedy oko regeneruje się i przyzwyczaja do nowej soczewki. Wówczas pacjent może oglądać telewizję i czytać książki, lecz początkowo czynności te powinien nieco ograniczyć.

Po upływie dwóch miesięcy wzrok poprawia się i chory nie odczuwa żadnego dyskomfortu widzenia. Po sześciu miesiącach nie ma już żadnych ograniczeń odnośnie dozwolonych czynności. Możliwe powikłania pooperacyjne Zabieg usunięcia zaćmy – jak każda ingerencja chirurgiczna – niesie ze sobą pewne ryzyko. Do powikłań w trakcie operacji zalicza się głównie krwawienie wewnętrzne.

Z racji tego, iż nacięcie wykonuje się płytko (na rogówce oka, która nie posiada naczyń krwionośnych), ryzyko wystąpienia krwawienia jest niewielkie, a jego pojawienie się nie jest groźne dla życia i zdrowia pacjenta. Taki mały wylew krwi może być od razu zatamowany przez lekarza operującego, ponieważ pojawia się tylko on na powierzchni oka.

Niepożądanym skutkiem pooperacyjnym może być też pojawiający się czasem siniec wokół oka, co może być odpowiedzią na zastrzyk znieczulający gałkę oczną. Zniknie on jednak samoistnie. Nieco groźniejszy może być wysięk z nacięcia, ponieważ stwarza on środowisko dla bakterii i może być przyczyną powstania infekcji oka.

Niekiedy więc zakłada się na ranę szwy, by zminimalizować ryzyko zakażenia różnymi bakteriami. Wdanie się zakażenia występuje jednak bardzo rzadko – raz na kilka tysięcy zabiegów. W grupie ryzyka są osoby walczące z cukrzycą. Następstwami operacyjnego usunięcia zaćmy mogą być jaska wtórna, astygmatyzm, odwarstwienie siatkówki.

• Jaskra wtórna występuje wówczas, gdy podczas operacji doszło do krwawienia lub po operacji wdała się infekcja.
• Z reguły jest ona chwilowa i znika po zastosowaniu odpowiednich leków, jednak czasem wymagane jest leczenie laserem bądź ponowne przeprowadzenie operacji.
• Astygmatyzm zaś powstaje na skutek zniekształcenia rogówki przez jej obrzęk bądź założenie szwów na ranę zbyt ciasno.

Po ustąpieniu opuchlizny i zdjęciu szwów wszystko powinno wrócić do normy. Pacjenci z krótkowzrocznością są najbardziej narażeni na pooperacyjne odwarstwienie siatkówki. Jest to jedna z poważniejszych komplikacji. Jeśli pacjent w polu widzenia zauważa błyski, migające światło, plamki i ściemnianie obrazu, powinien niezwłocznie udać się do lekarza okulisty.

Do negatywnych następstw operacji usunięcia zaćmy zalicza się również przemieszczenie soczewki wewnątrzgałkowej. Może ono wystąpić nawet miesiąc po operacji, a jego przyczyną może być przerwanie obwódek rzęskowych podczas zabiegu lub podczas mechanicznego urazu oka. Objawem takiego przemieszczenia się soczewki jest nieostre bądź nawet podwójne widzenie.

Od tygodnia do nawet trzech miesięcy po operacji może pojawić się cystowaty obrzęk plamki żółtej. W tym przypadku zaleca się leczenie farmakologiczne.

Jak długo po operacji zaćmy nie można dźwigać?

Jak wygląda rekonwalescencja po zabiegu przeciwjaskrowym? – Okres rekonwalescencji po zabiegu trwa najczęściej 4 – 6 tygodni, podczas których należy unikać nadmiernego wysiłku fizycznego, schylania się, dźwigania i gimnastyki. Ponadto w tym czasie należy zgłosić się na kilka wizyt kontrolnych w klinice LENS.

Po jakim czasie można myć głowę po zabiegu zaćmy?

Kiedy można umyć twarz, głowę, iść na basen? – W okresie rekonwalescencji musisz chronić operowane oko przed kontaktem z wodą. Po operacji zostanie ono zabezpieczone specjalnym opatrunkiem. Jego zadaniem jest ochrona podrażnionego w trakcie zabiegu oka przed kontaktem z czynnikami zewnętrznymi.

• Zostaje on ściągnięty dzień później w trakcie wizyty kontrolnej.
• Po powrocie z zabiegu do domu możesz wziąć krótki prysznic, jednak musisz uważać, żeby nie zmoczyć opatrunku.
• W tym dniu zalecamy rezygnację z mycia włosów, natomiast twarz możesz odświeżyć przy użyciu zwilżonego ręcznika, omijając okolice operowanego oka.

W późniejszym okresie, przez cały czas rekonwalescencji po operacji zaćmy również powinieneś/-naś zachować szczególną ostrożność podczas kąpieli. Z tego powodu na ten czas zrezygnuj z kąpieli w wannie, zamiast tego wybierz krótki prysznic. Podczas mycia głowy odchyl ją delikatnie do tyłu, tak żeby woda nie spływała po twarzy.

W jakiej pozycji spać po operacji zaćmy?

Zalecenia bezpośrednio po zabiegu – Zachowanie szczególnej ostrożności wobec operowanego oka tuż po opuszczeniu gabinetu zabiegowego jest jedną z kluczowych zasad, dzięki którym oko ma szansę zagoić się bez najmniejszych komplikacji. Pierwsze godziny mają tu największe znaczenie, jako że to właśnie wtedy oko jest jeszcze bardzo wrażliwe na ruch, nagłe skoki ciśnienia czy wszelki kontakt z ciałami obcymi. Pierwszym krokiem po dotarciu do pokoju hotelowego lub własnego domu będzie zdjęcie założonego po zabiegu opatrunku i zaaplikowanie do oka jednej kropli leku, który pacjent otrzymuje opuszczając klinikę. Po zakropieniu oka należy ponownie założyć opatrunek, który pozostanie na oku do następnego poranka. Podczas prysznica należy chronić oko, zabezpieczając je przed dostaniem się wody, szamponu czy mydła oraz bezwzględnie unikać tarcia oka. W pierwszą noc po zabiegu należy spać na plecach lub po stronie nieoperowanej, a także unikać schylania się i podnoszenia ciężkich przedmiotów,

Czy po operacji zaćmy trzeba nosić okulary?

Odpowiednia ochrona oczu po operacji zaćmy – stosowane podczas operacji zaćmy do zastąpienia usuwanej soczewki naturalnej mogą występować w dwóch wariantach kolorystycznych – białym i żółtym, Te pierwsze to najbardziej standardowy wariant soczewek, które nie gwarantują odpowiedniej ochrony przed niebezpiecznym promieniowaniem światła słonecznego i tzw.

Światłem niebieskim. Co więcej, często nie chronią też przed ostrym światłem sztucznym, powodując pooperacyjny dyskomfort także w mocno oświetlonych pomieszczeniach. Soczewki żółte to z technicznego punktu widzenia soczewki z filtrem UV oraz co ważniejsze filtrem światła niebieskiego, którego zadaniem jest ochrona siatkówki przed niebezpiecznym promieniowaniem.

Istnieje wiele teorii dotyczących tego, jak filtry światła niebieskiego w soczewkach wpływają na jakość widzenia po operacji zaćmy, jednak pewne jest to że częściowo eliminują konieczność korzystania z okularów przeciwsłonecznych. Zbyt intensywne światło w połączeniu ze szkodliwym promieniowaniem UVA, UVB i światłem niebieskim wpływają negatywnie nawet na zdrowe oko, dlatego też zabezpieczanie przed nimi wrażliwego oka po operacji zaćmy jest niezwykle istotne.

Osoby, które nie mają problemów ze wzrokiem, już po jednorazowej ekspozycji na działanie promieni słonecznych mogą skarżyć się na podrażnienie czy łzawienie oczu. W przypadku pacjentów po zabiegu usunięcia zaćmy, reakcja oczu na promieniowanie UV jest znacznie silniejsza i może skończyć się uszkodzeniem wzroku.

Stąd tak ważny jest dobór okularów po operacji zaćmy. Choć sam zabieg usunięcia zaćmy nie należy do najbardziej inwazyjnych, a sam okres rekonwalescencji jest tu znacznie krótszy i łagodniejszy niż po pełnej operacji, oko wymaga mimo wszystko czasu by przystosować się do nowej sytuacji.

Ważne jest tu też zaznaczenie, że oko po operacji usunięcia zaćmy staje się znacznie bardziej wrażliwe na światło słoneczne i często też bardziej podatne na uszkodzenie dna oka czy rozwinięcie zwyrodnienia plamki żółtej właśnie pod wpływem nadmiernej ekspozycji na słońce. Okulary przeciwsłoneczne wydają się być tu najlepszym rozwiązaniem ochronnym.

Warto też dodać, że ich noszenie nie jest uzależnione jedynie od słonecznej pogody, promieniowanie UV jest szkodliwe także w pochmurne dni. Jakie okulary po operacji zaćmy kupić? Producenci zapewniają szeroką gamę modeli okularów. Ich wybór nie może być jednak w żadnym stopniu przypadkowy.

• Okulary przeciwsłoneczne stosowane po operacji usunięcia zaćmy powinny być przede wszystkim okularami pochodzącymi ze sklepu optycznego, gwarantującymi pełną ochronę przed każdym rodzajem szkodliwego promieniowania słonecznego (przeczytaj więcej na temat: ?).
• Ta sama zasada dotyczy także kupowania okularów przeciwsłonecznych dla osób, które nie mają problemów ze wzrokiem.

Powód jest prosty. Okulary ze straganu czy drogerii, choć kuszą modnym designem i ciemnymi szkłami, nie zapewniają odpowiedniej ochrony wzroku. Ciemne szkła bez właściwych filtrów bardziej szkodzą, niż pomagają, zapewniając oczom „fałszywą” barierę ochronną.

Dlaczego? Przyciemnione szkła sprawiają, że źrenice oczu się rozszerzają, przez co wpada przez nie więcej szkodliwych promieni słonecznych. Wróćmy jednak do zagadnienia okulary przeciwsłoneczne zaćma. W przypadku osób z wszczepioną soczewką białą, okulary przeciwsłoneczne muszą być stosowane właściwie na stałe, jako że szkodliwe światło niebieskie może docierać wówczas w zbyt dużych ilościach do dna oka, powodując nieodwracalne uszkodzenia siatkówki.

Soczewka żółta ogranicza konieczność ich stosowania do dni bardzo słonecznych, podczas jazdy samochodem, w otoczeniu wody (na basenie, nad morzem), a także w zimie, gdzie promienie odbijają się od śniegu oślepiając oko ze zdwojoną siłą. Mimo wszystko warto zadbać o ochronę oczu każdego dnia, bez względu na warunki pogodowe.

Czego nie wolno robić po operacji zaćmy?

Jak postępować w kolejnych dniach po operacji? – Pacjenci często zastanawiają się, jak myć włosy po operacji zaćmy. W dniu zabiegu najlepiej zrezygnować z tej czynności, a w kolejnych dniach – być bardzo ostrożnym i pilnować, by woda, szampon czy żel pod prysznic nie dostały się do oka, które było poddane zabiegowi.

Kolejna wizyta kontrolna po operacji zazwyczaj odbywa się po 2 tygodniach. To optymalny czas, by lekarz mógł ocenić czy proces gojenia przebiega prawidłowo. Gdyby jednak wcześniej pojawiały się jakieś niepokojące objawy – nie należy zwlekać i czekać do wyznaczonego terminu, tylko niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Przez kilka kolejnych tygodni po zabiegu usunięcia katarakty pacjent powinien prowadzić oszczędzający tryb życia. Okres przerwy od pracy warto przeznaczyć na prawdziwą regenerację i odpoczynek, a nie na przemeblowania i porządki w domu. Należy unikać gwałtownego schylania i podnoszenia ciężkich przedmiotów.

Jak długo nie można się schylać po operacji zaćmy?

Kiedy po operacji zaćmy można się schylać? – Bezpośrednio po zabiegu zaćmy należy unikać nie tylko schylania się, ale także dźwigania ciężarów czy intensywnych ćwiczeń, Okres pełniej rekonwalescencji może potrwać od 4 do 6 tygodni i w tym czasie zaleca się unikanie pochylania.

1. Niewskazany jest też nadmierny wysiłek, także w postaci uprawiania sportu, jeśli obejmuje takie czynności, jak pochylanie się, ćwiczenia z obciążeniem lub bardzo intensywny wysiłek fizyczny.
2. Zalecenia po zabiegu operacji zaćmy to unikanie tego typu aktywności co najmniej przez 2 tygodnie,
3. Po tym okresie można wrócić do ćwiczeń, nadal jednak tych nieobejmujących pochylania się i dźwigania.

W pierwszym miesiącu po operacji zaćmy lepiej unikać kontaktu operowanego oka z wodą z detergentami. Zaleca się, aby nie pływać, nie korzystać z wanny z hydromasażem, nie odwiedzać sauny lub spa. Warto pamiętać, że po operacji zaćmy pozostaje niewielka rana na powierzchni oka, której nie powinno się drażnić lub zanieczyszczać.

• Po operacji zaćmy prowadzenie pojazdów jest dozwolone nawet następnego dnia, jeśli pacjent widzi dostatecznie dobrze.
• Jednak ważne jest, aby zapewnić oczom odpowiedni czas na odpoczynek, co nie jest możliwe w czasie długiej jazdy.
• Zdarza się też, że czas regeneracji wzroku wydłuża się do kilku tygodni i bezpośrednio po operacji zaćmy oczy są nadwrażliwe na światło lub mają problem z akomodacją, co objawia się chwilowym zamazaniem pola widzenia.

W takim wypadku koniecznie należy odczekać, aby wzrok wróci do normy.

Dlaczego rok po operacji zaćmy widzę przez mgłę?

Świat za mgłą Część odnośników w artykule to linki afiliacyjne. Po kliknięciu w nie możesz zapoznać się z ofertą na konkretny produkt – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz pracę naszej redakcji i jej niezależność. Potrzebujesz porady? 459 lekarzy teraz online Ludzie, którym przyszło żyć z zaćmą, często mówią o niej, że to jak funkcjonowanie w świecie za mgłą.

1. I choć może się wydawać, że mgła to przecież nic strasznego, gdy ona gęstnieje, życie staje się bardzo trudne.
2. Powszechnie przyjęło się, że zaćma starcza (cataracta senilis) występuje, jak sama nazwa wskazuje, u osób w podeszłym wieku.
3. Jednak nie jest to prawdą – choroba zwykle pojawia się u osób po 50.

roku życia, choć może rozpocząć się nawet w czwartej dekadzie życia. Głównymi przyczynami zachorowań na ten rodzaj zaćmy są fizyczne oraz biochemiczne zaburzenia stanu białek w soczewce, stężenie białek nierozpuszczalnych, jak i uszkodzenia półprzepuszczalności torebki soczewki.

• Proces zmętnienia soczewki może trwać od kilku miesięcy do kilku lat.
• Zwiastunem choroby jest słabsze widzenie w jasnym świetle.
• Później obraz staje się zamglony i nawet okulary nie są w stanie go wyostrzyć.
• Zaburzenie widzenia zależy od umiejscowienia zmętnień w soczewce.
• Dalszy postęp zmętnień pogarsza zarówno widzenie z daleka, jak i z bliska.

Chorzy na zaćmę początkowo odnoszą wrażenie, jakby widzieli świat przez zabrudzoną folię albo słabo przepuszczającą światło ceratę. Kolory tracą intensywność, słabnie poczucie kontrastu, czasem, zwłaszcza w słoneczny dzień, widzi się podwójnie. Bywa, że pierwszym symptomem zaćmy jest potykanie się o przeszkody, których się nie zauważa.

Aby upewnić się, że pogorszenie widzenia u pacjenta nie ma innych przyczyn, takich jak krwotok czy odwarstwienia siatkówki, okulista musi wykonać pełne badanie okulistyczne. Powinien więc sprawdzić ostrość wzroku do dali, jak i bliży, zmierzyć ciśnienie śródgałkowe, ocenić zmętnienia soczewki po rozszerzeniu źrenicy, wykonać mikroskopowe badanie oka oraz dna oka, a w przypadku braku wglądu w to ostatnie – tzw.

USG B. Gdy pacjent kwalifikuje się do zabiegu operacyjnego, wykonuje się jeszcze dodatkowe badania. Zaćmę leczy się wyłącznie chirurgicznie. Chirurg wykonuje dwa bardzo małe cięcia w rogówce, służące do wprowadzenia końcówki urządzenia emitującego ultradźwięki.

1. Rozbija ono część twardą soczewki i zarazem jest mikroskopijnym odkurzaczem, który odsysa rozdrobnioną soczewkę.
2. Dziś poza ultradźwiękami do rozbijania chorej tkanki używa się dodatkowo sprężonego płynu.
3. Po usunięciu zmętniałej soczewki na jej miejsce wprowadza się nową, sztuczną.
4. Operacja jest bezbolesna.

Pacjent czuje wyłącznie dotyk. Nie zakłada się również szwów, a opatrunek z oka zdejmuje się następnego dnia. Zabieg usunięcia zaćmy trzeba wykonać wtedy, kiedy utrudnia ona codzienne funkcjonowanie, przeszkadza w pracy. Nie należy czekać, aż dojrzeje. Bez operacji zmętnienie soczewki postępuje, a wzrok pogarsza się coraz bardziej, aż z czasem chory rozróżnia tylko światło.

1. Usunięcie zaćmy powinno się przeprowadzać ambulatoryjnie, chyba że np.
2. Zaćma jest powikłana.
3. W Polsce większość tego typu zabiegów wykonuje się jednak w szpitalach.
4. Po operacji na oko zakłada się opatrunek lub ochronną osłonkę.
5. W systemie ambulatoryjnym pacjent udaje się do domu bezpośrednio po zabiegu, choć konieczna jest kontrola lekarska po 24 godzinach, następna po tygodniu i kolejna – po miesiącu.

Osoba operowana może samodzielnie chodzić, wykonywać podstawowe czynności. Po tygodniu nie ma przeciwwskazań do schylania i podnoszenia ciężkich przedmiotów. Kilkanaście dni po operacji możliwy jest powrót do wcześniejszej aktywności. Choć każde oko goi się w różnym czasie, po operacjach zaćmy metodą fakoemulsyfikacji zwykle następuje natychmiastowa poprawa ostrości widzenia, co równoznaczne jest z poprawą jakości życia w stosunku do stanu przed operacją.

Przeciwwskazań do zabiegu jest stosunkowo niewiele: niechęć pacjenta, jego ciężki stan ogólny oraz współistniejące schorzenia oka, które nie rokują poprawy widzenia po zabiegu. Teoretycznie po zabiegu nie istnieje możliwość ponownego wystąpienia zaćmy, jednak może wystąpić tzw. zaćma wtórna. Jakie są tego przyczyny? Sztuczna soczewka jest implantowana do pozostałości, czyli do torebki soczewki naturalnej, z której usuwa się tylko zawartość.

W przedniej części soczewki robi się otwór, zaś tylna część pozostaje nienaruszona. Po implantacji soczewki namnażające się komórki napływają na tylną część torebki i w niektórych przypadkach dają uczucie powrotu zaćmy, widzenia przez mgłę czy przez pergamin.

Jest to uleczalne i to prostym sposobem – przy użyciu lasera, bez ponownego zabiegu operacyjnego. Zabieg laserowy jest bezbolesny, natychmiast następuje poprawa widzenia. Poważne powikłania po zabiegu usunięcia zaćmy występują w zaledwie 5% przypadków (najcięższym jest zapalenie wnętrza gałki ocznej).

Większość z nich może być skutecznie leczona, z przywróceniem dobrej ostrości wzroku. Aby nie doszło do powikłań, należy przestrzegać higieny i stosowania leków, a w razie wystąpienia bólu i pogorszenia widzenia natychmiast zgłosić się do okulisty. Źródło: Żyjmy dłużej Tekst: Maja Denisiuk Konsultacja: dr n. : Świat za mgłą

Czy można spać na boku po operacji zaćmy?

Przez tydzień nie należy spać na boku po stronie oka operowanego. Należy obmywać oko letnią, przegotowaną wodą. Należy unikać miejsc zakurzonych i brudnych, a w okresie jesiennym i zimowym bezpośrednio po zabiegu nie przebywać w miejscach zatłoczonych.

Jak myć twarz po operacji zaćmy?

Zalecenia pooperacyjne Przygotowanie do wizyty,Jak przygotować się do wizyty,Przygotowanie do operacji,Jak przygotować się do operacji,dokumenty,Wymagane dokumenty do zabiegu operacyjnego,Zalecenia dla pacjentów po przebytej operacji,ZALECENIA DLA PACJENTÓW PO OPERACJI ZAĆMY,po operacji zaćmy,Ochrona oczu podczas pracy przy komputerze,osoby słabowidzące,Jak poprawić komfort życia osób słabowidzących, prawidłowe stosowanie kropli do oczu, Jak stosować krople do oczu,Co zrobić, by uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji,Materiały do pobrania,przygotowanie do wizyty,obrzęki powiek,obrzek powiek,jak radzić sobie z obrzękiem powiek,obrzęk powiek Zalecenia dla pacjentów po przebytej operacji.

• Po przebytej operacji, prosimy ściśle stosować się do zaleceń lekarza operującego.
• W przypadku pogorszenia widzenia lub pojawienia się dolegliwości bólowych należy niezwłocznie zgłosić się do Kliniki.
• Nie należy podnosić ciężkich przedmiotów.
• Należy unikać pochylania się i napinania mięśni brzucha.

W okresie pooperacyjnym należy wstrzymać się od uprawiania sportu. • Nie należy uciskać operowanego oka i nie trzeć go. Należy zachować ostrożność przy myciu twarzy. Ewentualną wydzielinę należy usuwać czystym, wilgotnym (zmoczonym w ciepłej przegotowanej wodzie) wacikiem, unikając uciskania powiek, szczególnie powieki górnej.

Należy przestrzegać zaleceń dotyczących stosowania kropli. • Dokładnie myć ręce przed zakraplaniem. • Jak prawidłowo podawać krople do oczu – pobierz prospekt. • Nie stosować bardzo gorącej kąpieli, nie korzystać z sauny. • Można oglądać programy telewizyjne i czytać. • Można spacerować bez potrzeby noszenia opatrunku, należy jednak unikać silnego nasłonecznienia, ewentualnie stosować okulary przeciwsłoneczne.

• Można myć włosy (zalecane jest używanie szamponu przeznaczonego dla dzieci) zwracając uwagę, aby szampon i woda nie dostały się do operowanego oka. : Zalecenia pooperacyjne

Dlaczego nie widzę po operacji zaćmy?

Przemieszczenie soczewki wewnątrzgałkowej – Innym powikłaniem, które sporadycznie występuje to przesunięcie soczewki po operacji zaćmy. Może wystąpić nawet miesiąc po wykonanym zabiegu. Symptomem przemieszczenia soczewki może być podwójne lub nieostre widzenie po zabiegu usunięcia zaćmy.

Czy można pić kawę po operacji zaćmy?

Pacjenci zakwalifikowani do operacji zaćmy zazwyczaj chcą jak najlepiej się do niej przygotować i jak najwięcej dowiedzieć się zarówno o przebiegu operacji, jak też o ryzyku z nią związanym i zasadach postępowania przed i po zabiegu. Do poruszanych zagadnień należy m.in.

1. Dieta: jako że niektórzy nie wyobrażają sobie poranka bez filiżanki aromatycznej, gorącej kawy, bardzo często pojawiają się pytania dotyczące możliwości spożywania właśnie tego napoju.
2. Usunięcie zaćmy – przygotowanie do zabiegu Dzięki nowoczesnym technologiom operacja usunięcia zaćmy jest obecnie szybką i bezbolesną procedurą, która nie wymaga pozostawania w szpitalu ani długotrwałej rekonwalescencji.

Zabieg usunięcia zaćmy odbywa się w warunkach ambulatoryjnych, przy znieczuleniu miejscowym. Soczewka zmętniała z wyniku choroby jest rozbijana przy pomocy lasera i usuwana, po czym w oku umieszcza się soczewkę syntetyczną, zapewniającą prawidłowe widzenie.

Bezpośrednio po operacji zaćmy pacjent może wrócić do domu i w miarę normalnie funkcjonować. Aby jednak wszystko przebiegło pomyślnie, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie i stosowanie się do zaleceń lekarskich po zabiegu leczenia zaćmy, Przed operacją zaćmy nie należy używać żadnych kosmetyków do twarzy, zwłaszcza w okolicach oczu.

W dniu zabiegu usunięcia zaćmy (a najlepiej również w dniu poprzedzającym) absolutnie nie nakładamy makijażu. Biżuterię także na pewien czas musimy zostawić w szkatułce. Niewskazane jest też przyjmowanie niektórych leków, np. przeciwzakrzepowych, dlatego pacjenci z problemami kardiologicznymi przed operacją zaćmy powinni wybrać się na konsultację do specjalisty w tej dziedzinie. Na zabieg należy przyjść na czczo. Czy można jednak wypić choćby małe espresso dla kurażu? Niestety, z tej przyjemności przed operacją zaćmy także trzeba zrezygnować, podobnie jak z alkoholu czy napojów energetycznych, które mogłyby wpłynąć na podwyższenie ciśnienia krwi.

Jedzenie i picie po operacji zaćmy Po zakończeniu procedury pacjent zostaje jeszcze przez ok. godzinę pod nadzorem lekarza, aby upewnić się, że nowa soczewka umiejscowiła się prawidłowo. Następnie można opuścić klinikę – jednak pod opieką osoby towarzyszącej, ponieważ ostrość widzenia jest jeszcze nieco ograniczona.

Po powrocie do domu można wreszcie zjeść posiłek, jednak zalecane jest unikanie ciężkostrawnych i niezdrowych dań. W okresie rekonwalescencji po operacji zaćmy powinniśmy szczególnie dbać o zbilansowaną dietę, bogatą w witaminy A, C i E oraz nienasycone kwasy tłuszczowe i luteinę.

Czy można wymienić soczewkę po operacji zaćmy?

Page 2 – Pamiętaj! Zaćmę usuwasz raz w życiu i dopilnuj abyś miał wszczepiona właściwą soczewkę, albowiem nie da się już jej wymienić.

• Dzięki edukacji, odpowiedniemu przygotowaniu do zabiegu nasi Pacjenci w 99% przypadków wybierają:
• Zadzwoń, aby dowiedzieć się więcej:

Wszelkie źródła wskazują, 1-2% powikłań wszystkich operacji zaćmy. W OneDayClinic to zaledwie 0,2% dlaczego?

• Innowacyjne metody leczenia
• Kontrola 24 godziny po zabiegu jako kluczowy element zabiegu
• Doświadczeni chirurdzy mający po 15 000 zabiegów na koncie
• Pełna opieka do całkowitego wyleczenia

Chcesz wiedzieć więcej? Przeczytaj artykuł i zadzwoń Operacyjne usunięcie zaćmy to obecnie jeden z najpowszechniejszych, najczęściej wykonywanych zabiegów chirurgicznych oczu na całym świecie. Według statystyk za rok 2014 opublikowanych w roku 2016 przez Eurostat, w samej Unii Europejskiej przeprowadzono wówczas około 4,3 miliona operacji zaćmy, a liczby te mają z roku na rok rosnąć w związku z wydłużającą się średnią życia.

1. Zabieg trwający zaledwie 15-30 minut, przeprowadzany w warunkach ambulatoryjnych i nie wymagający hospitalizacji jest zdecydowanie jednym z mniej ryzykownych działań w obrębie narządu wzroku, choć nie jest oczywiście całkowicie pozbawiony ryzyka powikłań.
2. O ich istnieniu warto mieć pojęcie, bo to właśnie ich świadomość przyczynia się w dużej mierze do uniknięcia błędów.

Jakie powikłania po operacji zaćmy są zatem najczęstsze i w jaki sposób można eliminować ryzyko ich wystąpienia?

Czy można malować oczy po operacji zaćmy?

Przestrzeganie zaleceń lekarzy po operacji zaćmy ma ogromne znaczenie dla przebiegu rekonwalescencji i gojenia się oka. Niemałą rolę odgrywa w tym m.in. prawidłowe dbanie o higienę twarzy i oczu. Jak w tym kontekście wygląda kwestia stosowania kosmetyków? Dbanie o siebie i higiena po operacji zaćmy Dzięki nowoczesnym technologiom i metodom, operacja zaćmy jest obecnie znacznie mniej skomplikowaną procedurą niż dawniej, zaś oko regeneruje się szybciej.

Soczewka zmętniała w wyniku zmian chorobowych jest rozbijana przy pomocy ultradźwięków, a następnie usuwana i zastępowana nową, sztuczną soczewką, dopasowaną do potrzeb danego pacjenta. Bezpośrednio po operacji zaćmy, tego samego dnia, można wrócić do domu. Jednak trzeba pamiętać o tym, że oko to delikatny narząd, a więc nawet po tak mało inwazyjnym zabiegu wymaga odpowiedniej rekonwalescencji.

Przez co najmniej 4-6 tygodni należy unikać większego wysiłku fizycznego, schylania się, korzystania z sauny, basenu, solarium czy usług kosmetyczki. Wychodząc na spacer, warto zabrać ze sobą okulary przeciwsłoneczne z filtrem UV. Należy także zachować wyjątkową ostrożność podczas wszelkich czynności związanych z higieną osobistą. Kiedy można znów zacząć się malować po operacji zaćmy? Z makijażu najlepiej zrezygnować przynajmniej na miesiąc po operacji zaćmy. W niektórych przypadkach można wykonać delikatny make-up już po dwóch tygodniach, ale wówczas powinniśmy skonsultować się z lekarzem, który oceni postęp regeneracji oka.

• Nie zapominajmy, że do oka nie mogą dostać się żadne zanieczyszczenia, zaś podczas aplikacji tuszu do rzęs czy cieni do powiek może się to zdarzyć.
• Poza tym, po operacji katarakty należy unikać pocierania oka, co znacznie utrudni lub wręcz uniemożliwi nam skuteczne zmywanie makijażu, do którego najczęściej używamy wacików.

W początkowym okresie rekonwalescencji po operacji usunięcia zaćmy nie powinniśmy także stosować kremów do twarzy, maseczek, toników i innych, podobnych preparatów – mogłyby one zadziałać drażniąco na oko, które w tym czasie jest szczególnie wrażliwe.

Po jakim czasie można wrócić do pracy po operacji zaćmy?

Kiedy po operacji zaćmy można się schylać? – Bezpośrednio po zabiegu zaćmy należy unikać nie tylko schylania się, ale także dźwigania ciężarów czy intensywnych ćwiczeń, Okres pełniej rekonwalescencji może potrwać od 4 do 6 tygodni i w tym czasie zaleca się unikanie pochylania.

• Niewskazany jest też nadmierny wysiłek, także w postaci uprawiania sportu, jeśli obejmuje takie czynności, jak pochylanie się, ćwiczenia z obciążeniem lub bardzo intensywny wysiłek fizyczny.
• Zalecenia po zabiegu operacji zaćmy to unikanie tego typu aktywności co najmniej przez 2 tygodnie,
• Po tym okresie można wrócić do ćwiczeń, nadal jednak tych nieobejmujących pochylania się i dźwigania.

W pierwszym miesiącu po operacji zaćmy lepiej unikać kontaktu operowanego oka z wodą z detergentami. Zaleca się, aby nie pływać, nie korzystać z wanny z hydromasażem, nie odwiedzać sauny lub spa. Warto pamiętać, że po operacji zaćmy pozostaje niewielka rana na powierzchni oka, której nie powinno się drażnić lub zanieczyszczać.

Po operacji zaćmy prowadzenie pojazdów jest dozwolone nawet następnego dnia, jeśli pacjent widzi dostatecznie dobrze. Jednak ważne jest, aby zapewnić oczom odpowiedni czas na odpoczynek, co nie jest możliwe w czasie długiej jazdy. Zdarza się też, że czas regeneracji wzroku wydłuża się do kilku tygodni i bezpośrednio po operacji zaćmy oczy są nadwrażliwe na światło lub mają problem z akomodacją, co objawia się chwilowym zamazaniem pola widzenia.

W takim wypadku koniecznie należy odczekać, aby wzrok wróci do normy.

Czy można pić kawę po operacji zaćmy?

Pacjenci zakwalifikowani do operacji zaćmy zazwyczaj chcą jak najlepiej się do niej przygotować i jak najwięcej dowiedzieć się zarówno o przebiegu operacji, jak też o ryzyku z nią związanym i zasadach postępowania przed i po zabiegu. Do poruszanych zagadnień należy m.in.

1. Dieta: jako że niektórzy nie wyobrażają sobie poranka bez filiżanki aromatycznej, gorącej kawy, bardzo często pojawiają się pytania dotyczące możliwości spożywania właśnie tego napoju.
2. Usunięcie zaćmy – przygotowanie do zabiegu Dzięki nowoczesnym technologiom operacja usunięcia zaćmy jest obecnie szybką i bezbolesną procedurą, która nie wymaga pozostawania w szpitalu ani długotrwałej rekonwalescencji.

Zabieg usunięcia zaćmy odbywa się w warunkach ambulatoryjnych, przy znieczuleniu miejscowym. Soczewka zmętniała z wyniku choroby jest rozbijana przy pomocy lasera i usuwana, po czym w oku umieszcza się soczewkę syntetyczną, zapewniającą prawidłowe widzenie.

1. Bezpośrednio po operacji zaćmy pacjent może wrócić do domu i w miarę normalnie funkcjonować.
2. Aby jednak wszystko przebiegło pomyślnie, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie i stosowanie się do zaleceń lekarskich po zabiegu leczenia zaćmy,
3. Przed operacją zaćmy nie należy używać żadnych kosmetyków do twarzy, zwłaszcza w okolicach oczu.

W dniu zabiegu usunięcia zaćmy (a najlepiej również w dniu poprzedzającym) absolutnie nie nakładamy makijażu. Biżuterię także na pewien czas musimy zostawić w szkatułce. Niewskazane jest też przyjmowanie niektórych leków, np. przeciwzakrzepowych, dlatego pacjenci z problemami kardiologicznymi przed operacją zaćmy powinni wybrać się na konsultację do specjalisty w tej dziedzinie. Na zabieg należy przyjść na czczo. Czy można jednak wypić choćby małe espresso dla kurażu? Niestety, z tej przyjemności przed operacją zaćmy także trzeba zrezygnować, podobnie jak z alkoholu czy napojów energetycznych, które mogłyby wpłynąć na podwyższenie ciśnienia krwi.

Jedzenie i picie po operacji zaćmy Po zakończeniu procedury pacjent zostaje jeszcze przez ok. godzinę pod nadzorem lekarza, aby upewnić się, że nowa soczewka umiejscowiła się prawidłowo. Następnie można opuścić klinikę – jednak pod opieką osoby towarzyszącej, ponieważ ostrość widzenia jest jeszcze nieco ograniczona.

Po powrocie do domu można wreszcie zjeść posiłek, jednak zalecane jest unikanie ciężkostrawnych i niezdrowych dań. W okresie rekonwalescencji po operacji zaćmy powinniśmy szczególnie dbać o zbilansowaną dietę, bogatą w witaminy A, C i E oraz nienasycone kwasy tłuszczowe i luteinę.

Dlaczego nie widzę po operacji zaćmy?

Przemieszczenie soczewki wewnątrzgałkowej – Innym powikłaniem, które sporadycznie występuje to przesunięcie soczewki po operacji zaćmy. Może wystąpić nawet miesiąc po wykonanym zabiegu. Symptomem przemieszczenia soczewki może być podwójne lub nieostre widzenie po zabiegu usunięcia zaćmy.

Kiedy po operacji zaćmy można iść na basen?

Już po 6 tygodniach od zabiegu korekcji wzroku możesz bezpiecznie i spokojnie korzystać z basenu lub sauny. Centrum Diagnostyki i Mikrochirurgii Oka -LENS Sp.